1. Harem - 2


    Datum: 6-7-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Theodoor, Bron: Opwindend

    Lieve lezers, ik merkte dat ik nog niet klaar was met mijn personages en belevenissen in Portugal. Daarom een vervolg op ‘Sultan’ en ‘de Piercing’. Veel leesplezier; reacties worden op prijs gesteld.
    
    We zitten lekker buiten onder de patio. Zwijgend, elkaar af en toe aankijkend en glimlachend, genieten we van de salade en de gegrilde côte du boeuf. Eigenlijk een veel te groot stuk vlees, zelfs voor ons tweetjes, maar ik ben nog niet gewend om alleen voor mezelf eten te moeten bereiden. Jacq, Julia en Fietje zijn pas een weekje weg. João en Joon-Sun waren al wel een drietal weken geleden vertrokken.
    
    ‘Het is lekker’ zegt Joon-Sun met haar ogen op het bord gericht. ‘Dank je’ zeg ik terwijl ik haar blik zoek ‘het smaakt zoveel beter met jou erbij’ voeg ik eraan toe. Joon-Sun slaat haar ogen op en kijkt me met een licht spottende blik aan. ‘ik meen het Joon-Sun. Ik had niet gedacht dat ik me zo snel eenzaam zou voelen.’ Ze knikt en hmmt dat ze me begrijpt. ‘ik heb jullie ook gemist’ ze richt haar ogen weer omlaag ‘na een paar dagen in Brussel had ik het daar wel gezien. We zijn nog even in Parijs geweest en daarna door naar Lisboa.’ Ze slikt; ‘maar daar wil ik het nu niet over hebben. Alleen maar dat ik me daar ook erg alleen heb gevoeld. Ik ben blij dat ik weer thuis ben.’
    
    Ondanks dat ze me niet aankijkt blijf ik naar haar kijken. Ze is prachtig. Ze heeft een dun ecru kleurig jurkje aangetrokken. Geen bh, waardoor ik af en toe een blik op haar prachtige borstjes heb. Ik ...
    ... vermoed ook geen broekje. En ook al wil ik het niet, of in ieder geval wil ik het niet laten merken, reageert mijn lichaam. Er verschijnt een glimlach om haar mond; ‘miste je ons of mis je de seks met ons?’ ik kuch en kijk haar aan. ‘in alle oprechtheid heb ik jullie gemist. Jullie alle vijf. Ik miste het geluid van jullie hier in huis, in het zwembad of gewoon dat jullie er waren.’
    
    Weer krijg ik die spottende blik; ‘en de seks, Siem?’ ik haal mijn schouders op; ‘meer de intimiteit, geloof ik. Iemand om aan te raken of aan te kunnen kijken.’ Joon-Sun knikt ‘dat mis ik altijd als ik niet hier ben’. Ze zucht; ‘hoe kan dat toch? Ik ben hier nog geen drie maanden en ik ben nog nooit ergens zo thuis geweest en heb me nog nooit zo verbonden gevoeld met een plek.’ Haar blik is serieus; ‘ik ga hier nooit meer weg, Siem.’
    
    Zwijgend eten we verder. ‘Het was lekker’ zegt ze weer maar nu kijkt ze me aan ‘en het smaakt inderdaad beter als we samen zijn’ voegt ze toe. Ze legt haar mes en vork neer. ‘Het voelt zo vreemd nu de anderen er niet zijn Siem.’ Haar donkere ogen zijn groot, haar stem zacht. ‘ik wil graag intimiteit maar het lijkt net alsof we de anderen dan bedriegen.’ Als zo vaak legt ze de vinger precies op de gevoelige plek. Ik knik dat ik haar begrijp. Ik heb even tijd nodig om mijn gedachten te ordenen en begin met het afruimen van de tafel. Joon-Sun staat op en pakt de saladeschaal en het broodmandje en loopt achter me aan de keuken in. Zwijgend spoelen we alles af en ...
«1234»