1. Datenight - 1


    Datum: 5-7-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    ... hele leven nog voor zich, en ik voelde me niet goed genoeg voor haar, om die reden alleen al. En toch had ze het leuk gevonden. Dat voelde lekker.
    
    Ze wilde de deur opentrekken, maar wachtte nog net een momentje terwijl ze de klink vasthield. Ze keek naar buiten en toen weer even naar mij. Wat wild kwam ze toen op me af en drukte ze haar lippen tegen die van mij aan. M’n ogen schoten open en ik had een paar seconden nodig om te realiseren wat er precies gebeurde. Ze was opeens zo dichtbij. En ik voelde haar warmte. Haar hand op m’n schouder en natuurlijk haar lippen op die van mij. Ze drukten tegen de mijne aan en net toen ik wilde terugdrukken, liet ze los. Ik had te laat gereageerd, en ik zag dat ze zich schaamde. ,,Nee, sorry.’’ zei ik dan snel. ,,Ik schrok gewoon.’’ en ik vond blijkbaar dat ik mezelf moest uitleggen. Maar dat vond zij blijkbaar ook van haar zelf. ,,Nee, mijn schuld.’’ zei ze net zo snel en net zo ongerust over het haastige verloop van die toch wel lekkere kus. Haar lippen waren zacht en ik leek ze nog steeds te voelen. Ze wilde nu wel meteen uitstappen, maar deed dat toch niet. ,,Sorry, zo ben ik echt niet.’’ zei ze dan nog een keer. Het moest wel duidelijk zijn dat ze niet het type meisje was wat zomaar zou zoenen. En toch had ze het gedaan. En ik vond het helemaal niet erg. Maar waar het net nog zo gemoedelijk was, was het nu opeens even stressen. Zij meer dan ik.
    
    Ze keek om. Ik pakte haar hand. Die trok ze toen snel weg. Daar schrok ik toen wel ...
    ... van. Echter verloor ze haar evenwicht en zette ze haar hand tussen de voorstoelen neer waardoor ze achterover viel. En kwam ze met haar hoofd op mijn schoot terecht. Nu was ik opgewonden, maar gebeurde dit allemaal zo snel, dat ze niets had kunnen voelen. Echter wilde ze daarna zo rap omhoog komen, en leek ze nu wel echt in paniek te raken, en sloeg ze daarna ook nog per ongeluk met haar hand in m’n kruis. Allemaal heel erg ongelukkig. Aan haar gezicht zag ik toen wel dat ze wat gevoeld had. Of keek ze zo geschrokken omdat ik toch wat ineen dook, door de klap in mijn kruis. Ik lachte er wel allemaal om, al zag ik haar helemaal rood worden. ,,Godver… godver…’’ vloekte ze toen ook nog zacht, en ik moest nu moeite doen om een echte lach in te houden. ,,Rustig maar.’’ zei ik haar alleen snel, terwijl ze de deur opendeed. ,,Nee, sorry. Ik verpest het.’’ zei ze toen snel onzeker, en ik pakte haar zachte hand weer, en hield die nu stevig vast, omdat ze hem weer wilde terugtrekken. ,,Blijf nog heel even.’’ zei ik haar rustig. Nu werd ik zelf enorm rood. Ze bleef nog heel even, maar keek als eerste naar mijn schoot, en ik realiseerde me nu pas hoe ongemakkelijk het moment was geweest. Het gebeurde gewoon zo snel. Net als die kus. Het kwam allemaal wat later bij me binnen, leek het wel. Komt vast door de spanning.
    
    Ze wreef daarna haar handen in haar gezicht. Ze leek zwaar gefrustreerd. Dit alles schrok me niet af. In tegendeel zelfs. Ze leek zo wat menselijker. Niet dat ze onmenselijk ...