Dief In De Nacht - 19 - Sex Verhalen

Dief In De Nacht - 19

... je net Jolijn noemde hoor ik Janna zeggen. Ze wuift het weg, dat is al de tweede die haar zo noemt, zeg ik met adem stoten. Mijn lijf transpireert hevig, maar ik heb het ijskoud.

Nog geen tien minuten later, staan de ambulance mensen in José haar slaapkamer, als ze mij omhoog willen helpen, schreeuw ik het opnieuw uit van de pijn. Snel wordt er een infuus bij me aangelegd en krijg ook de nodige pijnstilling toegediend. Trek snel wat aan, hoor ik Janna zeggen en weg is ze. Jennifer en Jill kijken bezorgd naar me vanuit de deuropening. Het is ze blijkbaar niet ontgaan dat er wat aan de hand was.

Nu de pijnmedicatie zijn werk begint te doen, doen ze een nieuwe poging om mij op het rijdende bed te krijgen, het lukt maar niet zonder slag of stoot. Hebt u dit al lang meneer, hoor ik de jongste van de twee vragen. Nee, niet dat ik weet, gisterenmiddag voelde ik het voor het eerst. Apart, hoor ik ook de andere zeggen. Janna staat inmiddels weer aangekleed en wel in de slaapkamer en ze zegt, zijn jullie uitgekletst dan kunnen we gaan. Natuurlijk mevrouw, antwoorden ze naar Janna.

Wie had dat gedacht dat deze oude tere ziel nog eens een ambulance van de binnenkant zou zien, zeg ik tegen de man die bij me achterin kruipt. Ben inmiddels stoned van de medicijnen die ze me hebben toegediend en de pijn is naar een niveau gezakt dat ik het aan kan. U voelt zich beduidend beter, hoor ik hem tegen mij zeggen, goed om te horen dat de medicijnen hun werk doen. We rijden het terrein af ...

... en ik zie dat de lampen aangaan. Geen geluid, fluister ik zacht. Alleen op de kruispunten meneer, we zitten nu in de nacht en dan is het niet zo druk als op de dag. Aha…ik begrijp het…een nieuwe pijnscheut dient zich aan en ik hap naar lucht. Vind het best zorgwekkend de klachten die u heeft, bij een onderzoek wat we bij u hebben gedaan, kwam niet echt veel naar voren, maar ik denk dat er misschien iets met u prostaat aan de hand is. Schrik hier zichtbaar van, daar had ik zelf nog helemaal niet aan gedacht. Ze zullen u uitgebreid onderzoeken, verschillende testen zullen er bij u worden afgenomen en daar zal vast wel iets uit gaan rollen. Ja, dat geloof ik zeker, maar ik wil eigenlijk weer zo snel mogelijk naar huis. Ja, dat wil iedereen die nog iets kan zeggen, maar in uw geval betwijfel ik zeer of u snel naar huis kunt.

In het ziekenhuis word ik overgedragen aan andere artsen en verplegers die mij nader onderzoeken, waar is mijn dochter vraag ik lichtelijk in paniek. Ze zit op de gang, we moeten u eerst verder onderzoeken meneer. Er worden mij een aantal vragen gesteld en ik geef zo eerlijk mogelijk antwoord. We gaan wat testen bij u uitvoeren, met bed en al word ik weggereden, in het voorbij gaan zie ik Janna bezorgd kijken.

Tegen de ochtend word ik dan eindelijk naar een afdeling gebracht, weet me goed niet welke maar ik ben doodop. Janna is er al zie ik als ze me binnenrijden. Papa, roept ze bezorgd uit, wat ben ik blij je te zien. Janna mag voorlopig bij me blijven, ...