De Maagd, de Moeder, de Wijze Vrouw - Sex Verhalen

De Maagd, de Moeder, de Wijze Vrouw

... zwangerschappen niet meer de perfecte rondingen waren die het ooit waren geweest. Maar na twaalf jaar was het vuur uit de relatie, waren ze elkaar kwijt geraakt. Seks, als het al voorkwam was een verplicht nummertje geworden, zonder de vonken die er ooit waren geweest. Ze voelde zich teveel moeder, te weinig vrouw. En ergens hoopte ze dat Rozemarijn de oplossing hiervoor had.

Dus om deze reden liep ze met gebogen hoofd over de kermis. Af en toe keek ze op, om te kijken of ze er al bijna was. En dit was ongetwijfeld de reden dat ze tegen het meisje opbotste, toen ze bij de tent van Rozemarijn was. “Oh pardon” klonk het schuchter uit twee monden tegelijk. Ilse bekeek het meisje. Ze was klein en tenger, met knalrood, sluik haar en prachtige blauwe ogen. Een gezicht wat duidelijk veel lachte maar er was nu iets op te lezen. Een soort schuchterheid. Ze herkende de blik onmiddellijk, alsof haar gezicht een spiegel was en ze haar eigen verlegenheid daar terug zag. Inwendig vervloekte ze de gebrekkige planning van Rozemarijn. Twee consulten op het zelfde tijdstip. Ze wilde eigenlijk al omdraaien en weglopen, toen een hand de het gordijndeur van de tent open deed. Rozemarijn stond in de deuropening. “Nee, het is geen vergissing” , klonk her “jullie kunnen van elkaar leren.” En ze stapte opzij om hen binnen te laten.

Zowel het meisje als zijzelf stapten naar binnen. De tent was veel ruimer dan hij van de buitenkant leek. Er stond een ronde tafel ergens achteraan, een ruime bank ...

... en een hoek vol kleurige kussens. Aan het plafond hingen diverse lampen met een oosters uiterlijk. In tegenstelling tot wat Ilse verwachtte was er nergens een kristallen bol te bekennen, maar op het tafeltje stond een theepot en drie kopjes.

Rozemarijn leidde hen allebei binnen. Ze droeg ongeveer dezelfde outfit als de dag ervoor. Het meisje had een blauwe legging aan met een jurkje wat er over heen viel. Ilse voelde zich plots wat gewoontjes in haar spijkerbroek en trui.

Rozemarijn kwam, wonderbaarlijk nuchter meteen ter zake: “Ik wil jullie welkom heten op deze sessie. Ik heb jullie gisteren gevraagd vandaag terug te komen, omdat ik jullie herkende. Ik ken jullie problemen, ik wil jullie helpen. Je hoeft er niets voor te betalen. Het enige wat ik vraag is vertrouw me, en hou alles wat gezegd wordt binnen de doeken van deze tent. Afgesproken? “

Ilse was meteen weer geïntrigeerd door het donkere ritme van haar stem en knikte al voordat ze wist dat ze dat deed. Naast haar deed het meisje hetzelfde. Rozemarijn vroeg vervolgens: “ misschien een vreemde vraag voor een waarzegster, maar wat is jullie naam?”

“Mijn naam is Tanja”, zei het meisje.

“En ik ben Ilse.”, vulde ze zelf aan.

“Zoals jullie misschien wel weten, ik ben Rozemarijn. Willen jullie misschien een kopje kruidenthee?”

Beide vrouwen knikten en Rozemarijn schonk hen allemaal een kopje thee in. Ilse nam het aan en zette het aan haar mond. Ze herkende de smaak niet, maar het was een aangename, en de ...