Mijn Leven Als Vampier - 9 - Sex Verhalen

Mijn Leven Als Vampier - 9

... neuken. Hij ramde zijn pik diep in haar endeldarm om na ongeveer een minuut of drie heftig klaar te komen. Toen hij zijn lul uit haar trok liep opnieuw een spoor zaad over haar bovenbeen. De dame steunde uitgeput op de tafel. Vitali en ik keken naar de hoek waar Natasja en Helena heen waren gegaan. Die lagen elkaar naar een hoogtepunt te likken in standje 69. Vitali en ik pakten een glas wijn en bekeken eens rustig hoe ze elkaar verwenden. Plots stond de barvrouw naast ons, ik keek en zag hoe haar bovenbenen vol plakkerig zaad zaten. Ze sloeg haar armen om Vitali en mij heen en bekeek met ons hoe Natasja en Helena elkaar likten. Niet veel later kwamen beide meiden kreunend klaar. Een enorme geile avond dank jullie wel zei de barvrouw. Ik gaf haar een kus op haar wang, graag gedaan lekker ding zei ik. We pakten onze kleding en dronken onze glazen leeg om naar onze kamers te gaan.

De volgende ochtend reden Helena en ik al vroeg richting Roemenië. We reden al snel de grens over waar nauwelijks controle bleek te zijn. Waarom beet je haar niet vroeg Helena opeens. Omdat ik ook op plekken seks wil hebben zonder vampiers zei ik. Dan is de verdenking niet naar ons bedoel je zei ze zacht. Precies bevestigde ik. Vergeleken met gisteren was haar outfit nu ronduit saai. Spijkerbroek, trui en bergschoenen. Zelf had ik overigens vergelijkbare kleding aan. We reden richting Boekarest en het was erg rustig op de wegen. Kunnen we Boekarest mijden vroeg Helena plots. Waarom vroeg ik, ...

... gekkenhuis en te veel mensen die nog wat van mij willen. Misschien reden om juist even langs te gaan zei ik met een glimlach. Andere keer John zei ze met een glimlach.

Tegen de avond kwamen we aan in een dorpje in de bergen ten westen van Boekarest. Volgens mijn onderzoek zou in het lokale kasteel ooit een vampier vluchteling uit Londen gewoond hebben. Het was echter al laat en we verlangden naar een bed. Ik stopte de wagen voor een lokale herberg. We liepen de duistere gelagkamer binnen waar de waard achter de toog stond. Het was een bijna middeleeuws plaatje bedacht ik me. Heeft u een kamer vroeg Helena direct in het Roemeens. De man keek nors en kinkte, hij gaf ons een sleutel en wees de kamer. Ik rekende contant af en niet veel later sliepen Helena en ik als een blok.

De volgende ochtend wandelende we beide naar het kasteel. Het lag boven het dorp op een rotsplateau. Daar aangekomen troffen we een allervriendelijkste man aan die aangaf dat de gravin vandaag niet thuis was. Ik vroeg hem wanneer hij haar terug verwachtte. Vanavond gaf hij aan. Kunnen wij wellicht even rondkijken vroeg ik. De man aarzelde, ik ben slechts de tuinman ik kan niet zeggen wat de gravin wel of niet toestaat zei hij zacht. Ik ben op zoek naar familiebanden verklaarde ik hem. Even als u wilt wil ik u wel rondleiden zei hij zacht. Niet veel later liepen we de kille grote hal van het kasteel binnen. Ik zag aan beide zijde van de hal portretten hangen van graven en gravinnen. Ze leken opvallend sterk ...