Meer dan een orale fixatie (Yvon deel 2) - Sex Verhalen

Meer dan een orale fixatie (Yvon deel 2)

... hen plaats aan de tafel.

Tot ieders verrassing, en de mijne in het bijzonder, schuift Yvon haar stoel heel dicht tegen de mijne en ze neemt mijn hand vast. Achteloos streelt ze mijn hand en mijn arm, alsof we al jaren een stel zijn. Ik vind het vreemd, maar geniet wel ontzettend van haar aanraking. Terwijl we drinken en kletsen heeft haar hand echter permanent contact met mijn lichaam: soms ligt de hand op mijn been, soms streelt ze mijn arm of legt ze hem op mijn schouder. Het lijkt net alsof ze wilt laten zien dat ik bij haar hoor, of dat ik haar bezit ben of zoiets. Ik stoor me er echter niet aan, integendeel de hand liefkoost me, maar merkwaardig vind ik het wel.

Na vele biertjes en enkele uurtjes op het terras, is het tijd om te vertrekken. De terrassen mogen op deze locatie slechts tot middernacht muziek draaien en terwijl het feest binnen los barst besluiten Yvon en ik om haar appartement op te gaan zoeken.

Onderweg besluit ik het Yvon wel te vragen, maar ik vind het ook lastig om ter sprake te brengen.

“Weet je dat je me de hele tijd aangeraakt hebt” vraag ik om haar een kans te geven het te ontkennen.

Ze antwoord echter “jazeker, dat weet ik”.

Verrast vraag ik “waarom dan?”

“Omdat ik je leuk vind” antwoord ze “en ik het moeilijk vind om me in te houden”.

Haar directheid verrast me telkens weer. Ze beschikt in mijn optiek over de gave van ongeremdheid en enige vorm van schaamte lijkt haar compleet vreemd. Daarbij stelt ze zich door haar ...

... openheid zo kwetsbaar op dat ik het vanzelfsprekend acht om haar met het uiterste respect te behandelen.

“Weet je” zegt ze “ik weet wat ik wil en ga daarvoor. Soms schrikt dat mensen af, maar heel soms weten mensen het te waarderen”.

Ze weet donders goed dat ik het waardeer en is overduidelijk op zoek naar bevestiging, maar ik ken haar pas sinds gisteren, dus ik ontwijk haar opmerking.

“Vind je dat zelf niet moeilijk?” vraag ik.

“Hoe zo?” vraagt ze terug.

“Ik kan me voorstellen dat je best wel eens teleurgesteld wordt, zoals jij je uit en geeft aan een ander” leg ik uit.

“Klopt” zegt ze “maar dat is voor mij geen reden om reserve aan te brengen. Wel heb ik in de loop der jaren geleerd selectiever om te gaan met mijn keuzes. Ik geef me niet aan iedereen bloot, figuurlijk dan” zegt ze.

“En letterlijk ook” grap ik.

“Ja, daarvoor is het jurkje aan de kapstok” buldert Yvon uit, terwijl we arriveren bij haar appartement.

Binnen gekomen loopt ze direct door naar de keuken om een paar biertjes uit de ijskast te pakken. We proosten en staren even voor ons uit, waarna zij wederom de stilte feilloos peilt en op het juiste moment doorbreekt.

“Heb je al iemand vertelt over ons” vraagt ze.

“Eigenlijk niet” antwoord ik “en jij?” voeg ik er vragend aan toe.

“Ja en nee” antwoord ze met een geheimzinnige lach.

“Vertel” zeg ik.

“Mijn collega, de vrouw van je vriend, had het meteen door, dus die heeft me vanmiddag gebeld” zegt ze eerlijk.

“Ja, en dus, wat ...