Bitch Club - Sex Verhalen

Bitch Club

De luide sirene van de anti diefstal poortjes in de kledingzaak deden iedereen opschrikken, en voornamelijk Tinne, die de oorzaak was van dit alarm. Ze wou snel weglopen, maar alvorens ze kon reageren had een veiligheidsagent haar al bij de kraag vast. “Kom jij maar eens mee juffrouw”, zei hij streng tegen haar. Met haar hoofd naar beneden uit schaamte liep ze mee met de agent die haar linkerarm stevig vast hield. Allerlei doem scenario’s trokken zich op in haar hoofd. Hier had ze niet op gerekend. Tinne was namelijk altijd een braaf meisje geweest, op het randje van het truttige af. Het feit dat haar vader de koster van hun parochie was hielp hier niet veel bij. Ze ging naar de plaatselijke katholieke school, en daar was ze gezwicht onder de druk van haar zogezegde vriendinnen. Deze meiden maakten haar altijd belachelijk tijdens de les lichamelijke opvoeding. De oorzaak hiervan was haar ouderwetse ondergoed. Tinne droeg geen sexy of sportieve lingerie, maar simpele katoenen slipjes en een beha. Ze was deze pesterijen beu, maar helaas kreeg ze van haar ouders geen zakgeld. Indien ze iets nodig had moest ze het maar vragen, maar dit kon ze vanzelfsprekend niet vragen. Haar vader, conservatief tot en met, had het niet hoog op met de jeugd van tegenwoordig. De zeden die volgens hem op z’n zachtst gezegd nogal los waren, voelden aan als een doorn in het oog. Nee, mooie

zou ze niet krijgen van haar ouders, dus de enige oplossing was diefstal.

Met een luide klik sloot de ...

... veiligheidsagent de deur van zijn kantoortje en gebood Tinne om plaats te nemen op een stoel. “Zo, laat je handtas maar eens zien meisje”. Zonder iets te zeggen bood ze hem haar bruine zak aan. Hij nam hem vast en kieperde hem volledig leeg op de tafel. De ganse inhoud werd uitgestrooid waaronder haar portefeuille, een pakje papieren zakdoekjes, enkele tampons, en ook twee strings en twee behaatjes waar het prijsetiketje nog aan vast zat. “Zozo”, zei de agent terwijl hij de stukjes

in zijn handen nam. “Het spijt me echt meneer”, zei Tinne met een snikkende stem. “Spijt komt te laat meid”, was zijn strenge antwoord. “Kleed je maar eens uit zodat ik kan zien of je niet nog meer gestolen hebt”, gebood hij haar. Tinne keek hem aan en besefte dat een weigering het alleen maar erger kon maken voor haar. Ze gruwde bij de gedachte om zich voor deze man die zeker al in de veertig moest zijn uit te kleden, maar ze deed het toch. Voorzichtig maakte ze de knopen van haar lichtroze bloesje los en deed het vervolgens uit. Ze plooide het bloesje op en legde het over de leuning van de stoel waar ze net op zat. Toen stapte ze uit haar roze All-Stars en deed haar donkerblauwe jeansbroek uit. Ook deze plooide ze netjes op. Nu stond ze daar nog enkel in haar katoenen ondergoed, en probeerde alles zo goed en zo kwaad mogelijk te verbergen met haar handen. “Geen wonder dat dit steelt”, zei de agent, “kijk eens naar dat ouderwetse ondergoed”. De tranen dwarrelden over haar jonge wangen en pletsen ...