1. Vakantiejob - 11


    Datum: 24-5-2020, Categorieën: Homo Auteur: Krieger, Bron: Opwindend

    ... overkwam.
    
    Ik likte en zoog en voelde mijn eigen penis hard zijn best doen uit het spannende broekje te knallen. Amper twee minuten was ik zo aan de slag, op mijn hoede voor als er iemand binnen kwam, maar verder volledig gefocust op dit botte gebruik, en de man leek al klaar te zullen komen. Hij greep mijn hoofd met beide handen vast, maar trok zijn snikkel wel uit mijn zuigende neukmond en spoot vervolgens onder ingehouden gekreun en gejammer enkele enorm dikke stralen over mijn gezicht. Ik zag het zaad er uit gutsen, op mijn neus, mijn lippen, mijn kin en zelfs een flinke kwak in mijn hals, die meteen onder mijn t-shirt drupte. De man, bezweet intussen en hijgend, klopte nog even met zijn gezwollen lid tegen mijn wang, trok vervolgens zijn broek terug op en haastte zich naar buiten.
    
    Ik bleef even perplex zitten, de deur van het hokje gesloten. Opnieuw moest ik vol ongeloof vaststellen dat er nog heel wat seksuele sensaties waren die ik nog niet kende. Ik vond het zaad op mijn gezicht echter niet helemaal aangenaam en maakte me schoon voor de spiegel. Op mijn t-shirt zat echter een klodder sperma en ook het zaad dat vanuit mijn nek naar beneden was gevloeid, had vochtige vlekken gemaakt. Ik trok mijn t-shirt uit en bedacht dat ik best in ontbloot bovenlijf het grasveld kon oversteken om me naar mijn kamer te begeven, waar ik me kon omkleden. Maar toen ik de deur naar buiten opende, trof ik Vlad aan naast het ...
    ... tafeltje waar ik zonet gezeten had. Hij stak zijn hand uit naar mijn besmeurde shirt en wees met de andere hand naar een vers t-shirt dat over mijn stoel klaar hing. ‘Was in de wasmand’, mompelde hij, en hij ging naar binnen met het bewijs van mijn zonde. Hij wierp een laatste blik naar de man die ik net afgezogen had en die intussen rustig van zijn pint nipte.
    
    Hier was iets vreemd aan de gang en ik kon niet helemaal opmaken wie wat wist, maar duidelijk was dat Vlad wist wat zich in de toiletten had afgespeeld. Hij leek daar niet over te oordelen, in tegendeel. Hij leek voorzien te zijn op mijn besmeurde terugkomst en toonde zich bereid me te helpen. Dit zou kunnen kloppen met het afrukken op mijn vuile wasgoed, maar hoe had hij geweten dat dit gaande was?
    
    Lichtjes verward maar tegelijk ook trots op de grens die ik verlegd had, ging ik terug aan de slag. Toen ik tegen een uur of vijf Arnold het erf zag oplopen, viel alles van me af. Ik wilde me in zijn armen storten en wilde niets liever dan opnieuw vurig door hem bemind te worden in het krakende bed. Ik wilde hem zelfs alles vertellen. Hoewel hij vriendelijk oogde als altijd, gaf hij verder echter nergens te kennen dat hij hetzelfde hoopte. En toen ik de barbecue rook, besefte ik dat er ook van een avondje alleen zijn, geen sprake zou zijn. Meer zelfs, er stonden glazen klaar en een fles champagne. Het personeel leek zich op te mogen maken voor een feestje. 
«123»