Valentijnsbrief - 2 - Sex Verhalen

Valentijnsbrief - 2

"Lief Paalmannetje van me,

Ik zou liegen als ik zou ontkennen dat je brief geen schok bij mij te weeg bracht.

Minder van de inhoud ervan zoals je vast denkt, maar wel van het moment waarop hij bij me op de deurmat viel.

In dezelfde nacht dat ik aan jou in je droom verscheen ( hahaha, het lijkt wel religieus ) had ik een soortgelijke ervaring over jou in mijn eigen bed. Ik droomde dat je onder tafel zat in een druk restaurant. Vastgeklemd tussen mijn dijen dwong ik je om me te beffen.

Ik schrok wakker, raakte mijn tepels aan en ik kwam oorverdovend lekker klaar.

Ik ben nu een maand gescheiden en ik zou wederom liegen als ik niet aan je heb gedacht. Maar of de duvel er mee speelt stuur je me dan een Valentijnsbrief die niet uitblinkt van romantiek. Eerder wanhoop van een eenzame man, op het moment dat ik me eindelijk (weer) vrij voel om te zijn wie ik ben.

Mijn ketenen afgegooid zogezegd, Maar om mezelf in figuurlijke zin weer aan jou vast te ketenen, zoals je in wanhoop aan me schrijft is een brug te ver.

Ik ben er nog niet overheen hoe je jezelf in drugs verloor. Dat ik wel goed was om mee te neuken, maar dat je me daar niet over in vertrouwen durfde te nemen.

Als verzachtende omstandigheid kan ik zeggen dat ik het toen ook niet met jou had over mijn geldproblemen.

Maar toch.

We hielden allebei van neuken, van met elkaar neuken in vrijheid en nieuwsgierige perversie. Maar eigenlijk waren we twee armzalige zielepieten als ik eraan terugdenk.

Ja ...

... ik was in die fase bijkans onverzadigbaar. Ja voor vrijwel ieder seksperiment met jou stond ik open (en niet alleen figuurlijk ;-). Maar het was een overreactie als ik er aan terugdenk.

Allebei degelijke en keurige mensen voor onze omgeving, maar in onze binnenkamers perverselingen waar we ons voor schaamden.

Het moet een overreactie geweest zijn op onze beklemmende relaties en voorgeschiedenis. Seks als iets smerigs, althans zo werd er bij mij thuis over seks gesproken. En jij, stille wateren en diepe gronden die zijn voortgekomen uit een leven zonder zelfvertrouwen omdat je altijd gekleineerd was.

Het was als ik erop terugkijk prachtig hoe onze karakters ineens samenvielen.

We hebben elkaar bevrijd uit een leven met normen waar we voor onszelf en in het geniep mee klaar waren, maar te schijterig om ze echt af te werpen.

Hoe eenzaam ook, de ontdekking van de ranzige kanten van internet was voor ieder van ons terug redenerend een bevrijding. Jij iedere dag heftig rukkend op porno op je zoldertje thuis, zoals je me toevertrouwde, en ik die even eenzaam, internet afspeurend tegelijkertijd bijna van alles in mijn kut stopte dat erin paste.

En de volgende dag op het werk weer twee degelijke en betrouwbare collega’s en even kleurloos als onze huwelijkspartners.

Was het de zon op het Belgische bier dat bijna verlaten terras die jou tot je ontboezeming deed komen van wat je met we zou doen op een onbewoond eiland?

Hoe dan ook ik ben je er dankbaar voor. Want ...