Amsterdamse Stijl - 3 - Sex Verhalen

Amsterdamse Stijl - 3

Veronica – Amsterdamse stijl 3

Veronica ligt uitgeteld op de bank en ik loop in haar appartement terug naar de tafel waar haar computer staat. Ik ben nog steeds ontzettend geil en voer een gevecht met mijzelf. Zal ik haar gewoon nu nemen en neuken of zal ik geduld moeten hebben. Het is een tweestrijd tussen lust en ratio, tussen geil zijn en respect, tussen jager en prooi. Heel langzaam ebt het ontiegelijk geile verlangen naar haar langzaam af en ik neem een besluit.

Ik ga achter haar computer zitten en open een leeg document die ik op haar bureaublad onder de naar Robert opsla. Ik begin te tikken.

“Beste Veronica”

Ik heb van je genoten en je zult me wel een lul vinden dat ik je zo heb achter gelaten. Ik vind je te kwetsbaar om misbruik van je te maken terwijl ik dat wel had kunnen doen. Ik heb nog steeds een serie hele mooi foto’s van zowel buiten als binnen en die zal ik koesteren. Je hoeft niet bang te zijn; ik ga daar geen misbruik van maken. Ik denk en hoop dat je je van een kant hebt laten zien waarvan je niet wist dat je het in je had. Daar moet je trots op zijn. Ook vrouwen mogen zich seksueel laten gaan op een manier die zij lekker vinden. Daar hoef je je niet voor te schamen.

Mocht je contact willen dan kan je me op het volgende emailadres bereiken. Ik zal geen contact met jou opnemen.

Liefs Robert”

Ik type mijn email adres eronder en sluit het document af. Hierna plaats ik de mooiste foto van vanmiddag op haar bureaublad, pak mijn fototas en ...

... verlaat haar woning. Buiten gekomen haal ik een paar keer heel diep adem en loop in de richting van de tram. Op weg naar huis. Mijn lul zit stevig gevangen in mijn broek en geeft spannende schokjes en ik weet het; mij lul vindt mij een lul.

Niet veel later wordt Veronica langzaam en sloom wakker. Ze kijkt verbaasd in haar kamer rond en probeert terug te halen wat er gebeurd is. Haar lichaam voelt ontspannen maar ook enigszins verhit aan en ze voelt een zekere geilheid na borrelen in haar lichaam. Dan komt ze met een schrik tot de conclusie dat ze vanmiddag niet alleen was en in slowmotion speelt ze de film terug van wat er vanmiddag, vooral met haar gebeurd is. Ze voelt zich schuldig en je kijkt naar jezelf in de spiegel. Daar zie je toch een zekere serene rust in je gezicht en van de geile uitspatting van vanmiddag valt niets of weinig meer te zien. Je voelt je goed.

Je kijkt en zoekt of je Robert kan vinden en je komt tot de conclusie dat hij weg is. Je weet niets van hem, hebt geen telefoonnummer, geen foto. Dan kom je tot met een schrik tot de ontdekking dat hij een hele serie geile intieme foto’s van je gemaakt hebt en je krijgt het benauwd. Je loopt heen en weer in de kamer en vraagt je af wat je kan doen. Verslagen ga je op de bank zitten en je bent bang. Bang voor de gevolgen van je te zichtbare uitspatting van vanmiddag. In een opwelling pak je de telefoon en draait een nummer.

“Mam?” vraag je wanneer er aan de andere kant is opgenomen, “Mam?”, kan je naar mij ...