Maureen 117:... - Sex Verhalen

Maureen 117:...

... even en zegt: “U heeft het verdiend. U bent het waard. Alles”.

Dan word ik me weer bewust van de wereld buiten ons. Ik kijk rond en ik zie vooral bewonderende blikken. Iedereen zit om ons heen: ze hebben een kring gevormd. Ook Jacques en Celina zitten in de kring en als Warda en ik allebei om ons heen kijken, is een kort applaus ons deel.

Irma zegt dan: “Ik heb nog nooit twee mensen zo intens zien neuken. Jullie waren werkelijk één!”

Warda’s donkere huid lijkt nog wat dieper te kleuren en ze zegt: “Ik ben zo intens dankbaar wat jullie allemaal voor ons doen. Die dankbaarheid heb ik net kunnen uiten”. Ik vul aan: “Jullie schrijnende situatie en alle ongebruikte mogelijkheden door geldgebrek, maken dat ik me enorm door jou en je broer en zus aangetrokken voel. Dat heb

ik

zojuist kunnen uiten”.

De aanwezigen glimlachen en Irma zegt: “Mooi gezegd allemaal, maar jullie zijn zo lang bezig geweest, dat het al lunchtijd is geweest en ik rammel van de honger! Tijd om aan de slag te gaan!”

De drie Malagassiërs staan snel op en Irma ploft naast me neer. Ik zeg: “Allejezus wat kan dat meisje neuken! Ik heb zoiets echt nog nooit meegemaakt!”

Irma maakt een sussend gebaar en zegt: “Dat was heel duidelijk zichtbaar. Je hoeft je niet schuldig te voelen hoor. Niet voor mij, niet voor de jonge Warda. Dit was echt gemeend en puur”.

Ik laat zachtjes wat ingehouden adem ontsnappen en ik ontspan me. Ik bedenk dat zij mijn jongste seksmaatje ooit is geweest en dat ...

... juist

zij

mij een onvergetelijke herinnering heeft gegeven!

Ik zeg tegen Irma: “Ze moet dit aan iedereen leren. Aan jou, maar ook aan Maureen en elle. Deze techniek is echt weergaloos!”

Irma knikt en zegt: “Goed plan. Dat zal ons de komende dagen nog wel bezig gaan houden”. Ze staat op en gaat aan de slag om een en ander te regelen. Ik val achterover om na te genieten.

Tijdens het eten praten we niet veel. Vooral de vrouwen zijn erg stil. Ik praat vooral met Jacques, want hij vindt het, evenals zijn vrouw, bijzonder interessant dat ze bij ons te zijn. Gezien alle actie die wij laten zien, vind ik dat helemaal logisch.

Voor de verandering zit elle ook in de kring. Tot mijn verbazing eet ze bruinrode dingetjes. Ik vraag in het algemeen: “Waarom eet elle niet haar eigen voer?”

Jacques kijkt kort naar Celina en zegt: “Onze hond heeft alle voer van elle opgegeten en begraven. Daarom krijgt ze nu hetzelfde voer als onze hond. Ik hoop dat jullie daarmee akkoord zijn”.

Dat ben ik niet zo maar en vraag met mijn ogen bijval bij Irma, maar zij heeft me niet eens gehoord. Ik antwoord Jacques: “Het probleem is nu, dat elle gaat poepen. Haar voeding was helemaal uitgebalanceerd, zodat ze alle voedingsstoffen optimaal zou benutten. Die balans zullen we wel weer een keer gaan vinden, maar voor de komende tijd is het noodzakelijk dat ze net zo vaak uitgelaten wordt als jullie hond”.

Jacques knikt en zegt: “We zullen er rekening mee houden. We vinden het trouwens heel ...