Avontuur In Zuid... - 10 - Sex Verhalen

Avontuur In Zuid... - 10

... grote borsten en de dikke billen van Jill, alles met een heerlijk zachte vrouwenhuid.

‘Zo lekker om ook eens aan een paar grote tepels te mogen zuigen, ik begrijp nu waarom jullie mannen dat zo fijn vinden’.

Daarna was Josee onder toeziend oog van Jill afgedaald naar het 'Walhalla', zoals Jill het had genoemd: haar zorgvuldig glad geschoren grote Amerikaanse kut.

‘Doe maar bij mij precies zoals je het bij jezelf graag zou willen hebben’, had Jill gezegd terwijl ze haar benen spreidde.

‘De ontvanger, ik in dit geval, geeft je wel aanwijzingen wat ze wel en niet wil.

Maar doe het vooral lief en zachtjes, je weet zelf wel wat wat is, haha. Mijn clit is flink dus die vind je wel’.

‘Ik had nooit gedacht dat ik het likken van een kutje zó lekker zo vinden’, vertelde Josee.

‘Die geur, die vochtige zachtheid van die schaamlippen en dat sabbelen op die kittelaar.

Jill heeft een hele grote kittelaar wist je dat?' Nee, dat wist ik niet ...

'En dan met je tong naar binnen dat grotje uitlikken!’

‘Jill kwam zo heerlijk klaar!’

Ook gebeft worden door Jill was een hele speciale ervaring, vrouwen likken en kussen en voelen heel anders dan mannen. ‘Ze was zo lief en teder’….

Jill was bijzonder gecharmeerd geweest van Josee haar mooie rode schaamhaar en had onmiddellijk besloten ook haar schaamhaar weer te laten groeien. ‘Dat scheren vind ik maar niks, maar ik dacht ik wil er bij horen, omdat iedereen het doet. Nou, niet dus. Ben ik gelijk van die stoppels ...

... en pukkels en jeuk af. Larry moet er maar aan wennen , haha!’ had ze gezegd.

Kort nadat de dames in de kamer waren verdwenen kwam stewardess Joyce langslopen.

Ze kwam van het strand af. En ze zag Dennis en mij zitten.

“Hey boys, hebben jullie het bier al koud? Ik lust er wel eentje!”.

“Nee! Ik moet nog bier halen, heb je zin om samen even naar de supermarkt te lopen?”

“Is die hier vlakbij dan?” vroeg Joyce, “want ik ga niet overdag een heel eind lopen in die hitte”.

“Ja hoor, hier aan het einde van het hotel terrein zit een gat in het hek, daar klimmen we even door , steken de boulevard over en dan ben je meteen bij de Cash&Carry”, zei ik.

"Halen we even een doos Amstel”.

“Strak plan”, zei Joyce.

Zo gezegd, zo gedaan en we staken de L.G. Smith Boulevard over.

“Zeg eens even, waren jullie dat voor het raam van de kamer van Erik, gisteravond?”

Ik begon te grijnzen . “Ja dus!”. ( zie deel 8 van dit avontuur)

“Tja, je moet natuurlijk wel de gordijnen dichtdoen”, zei ik en vertelde van de spiegelruiten overdag en ’s avonds.

“Zie je wel! Ik zei dat nog tegen Erik , maar volgens hem kon je niet naar binnen kijken. Eigenwijs pilootje!”

“Verder vonden we het een opwindende show hoor, haha, Casa Rosso 2.0!

We hebben er ongeveer een kwartier gezeten”.

“Man, ik durf me bijna niet meer te vertonen, maar ja shit happens, ik hoop dat je nog wat geleerd hebt, haha!”, knipoogde Joyce.

“Wat zei Erik eigenlijk?”

“Hij was des duivels, maar hij ...