-
Ik en de Nasi van mijn nichtjes
Datum: 10-5-2020, Categorieën: Familie Auteur: Sjoerd19, Bron: Gertibaldi
... shirt uittrekt. "Pff wat warm zo met zo'n shirt aan, heb jij het niet warm met zo'n dik vest aan?" Nou, als ik het nog niet warm had heb ik dat nu wel. Ik doe mijn vest uit en ga zitten. De c-cup die ik in gedachten verbeelde blijkt meer dan een gedachte. Zo zo, wat een tieten heeft die meid toch. In mooi roze verpakt nemen de tieten plaats tegenover mij aan de tafel. Ik probeer niet te kijken maar toch dwalen mijn ogen steeds af. Gelukkig gaat het gesprek onder de maaltijd gewoon over koetjes en kalfjes en zo wordt mijn aandacht toch weer weggetrokken van al het onverwacht vrouwelijk schoon. Na het eten en de afwas staat zoals gewoonlijk het spelletje op het programma. Ook hier wordt ik weer verrast. Niet scrabbel, maar monopoly staat op het programma en ik mag het in mijn eentje opnemen tegen mijn nichtjes. Het spel begint en na een uur spelen ben ik al in bezit van driekwart van de straten en zijn Mieke en Jolien zo goed als bankroet. Als ze op mijn Kalverstraat met hotel komen kunnen ze niet meer betalen. Gelukkig denk ik, afgelopen, maar mijn nichtjes willen verder en vragen of ze mogen lenen. "Nee!" Zeg ik resoluut maar ze blijven verder zeuren. "Wil je iets van ons kopen dan vraagt" Mieke. Als ik vraag wat, zegt ze dat ze niets van het bord willen verkopen, maar dat ik bijvoorbeeld haar stoel kan kopen zodat ze verder moeten staan. Met tegenzin stem ik toch maar in en zo ben ik een kwartier later ...
... twee stoelen en een drinkbeker rijker. Als ze wederom mijn Kalverstraat bezoeken zeg ik dat ik niets meer wil kopen en dat ze maar moeten opgeven. Zielig kijken de zusjes elkaar aan en dan doet Mieke iet wat ik toch echt nooit van haar verwacht had. Ze trekt haar bikinitopje zomaar uit en lachend joelt ze naar me: "En dit dan, dit koop je toch wel!" Alsof ik getroffen wordt door spontane kramp sla ik helemaal vast en dicht. Wat een goddelijk lichaam heeft dat meisje toch denk ik en stamelend zeg ik dat ik zo wel eeuwig door wil gaan. Lachend kijken de meisjes elkaar aan en zo gaat het spel verder. Met inmiddels een joekel van een knoepert in mijn broek gaat ook Jolien voor haar topje. Langzaam laat ze de bandjes zakken en daar komen haar goddelijke prammen tevoorschijn. Wat een geweldig aanzicht denk ik bij mezelf, dit word een middag om nooit te vergeten! Het is weer mijn beurt en waarachtig, ik kom op een van hun spaarzame straten. Als ik wil betalen zegt Mieke: "Wij willen geen geld, we willen je shirt!" Zonder morren trek ik mijn shirt uit en ik zie de dames bewonderend naar mijn blokken kijken. "Zozo," zegt Jolien, "sportschooltje"? Lachen vertel ik ze dat ik met vier keer in de week een zeer reguliere bezoeker ben. Steeds, minder aandachtend spelen door het goddelijke zicht op de vier borsten tegenover me begin ik steeds slechter op te letten en wederom beland ik volgens de dames op een van hun straten. ...