Yolanda 3 deel 9 - Sex Verhalen

Yolanda 3 deel 9

Meneer Verstraten had lsat van zijn hand. Zijn knokkels werden een beetje paars. Waarshcijnlijk was het geen goed idee geweest zijn beeldscherm met zijn vuist eraf te slaan, maar hij was gewoon zo kwaad...

Hij had de dagelijkse rapporten naast zich neergelegd en probeerde te bedenken wie erachter kon zitten. Hij kon niemand bedenken. Hij wist ook niet wat ze van hem wilden. Het enige wat hij wist was dat het hem kapot maakte. Hij gaf veel om Yolanda, en dat wisten ze. Zolang ze haar hadden zou hij alles doen wat ze wilden.

Hij schrok op uit zijn gedachten toen er op de deur werd geklopt. “Ja?”

Bas kwam zijn kantoor in.

“Ik heb nog niets gehoord,” zei meneer Verstraten. “Laat me alsjeblieft...” Hij zweeg toen Bas hem onderbrak.

“Ik weet dat je nog niets gehoord hebt, Edwin.”

Meneer Verstraten keek hem niet-begrijpend aan.

Bas glimlachte en pakte een briefje. “Je schijnt het nog steeds niet te begrijpen.” Hij schreef iets op en gaf het briefje aan meneer Verstraten.

Vergelijk je nooit handschriften?

Meneer Verstraten trok zijn wenkbrauwen op. “Wat wil je me vertellen, Bas?”

Bas pakte de twee enveloppen van het bureau die meneer Verstraten eerder had gekregen met de foto’s. Hij haalde de briefjes eruit en legde ze naast zijn briefje. Het was hetzelfde handschrift.

“Zit jij hierachter?” vroeg meneer Verstraten verbijsterd.

Bas glimlachte en antwoordde: “Eigenlijk had ik gehoopt dat je er zelf achter zou komen. Ik kon een ander de briefjes laten ...

... schrijven, maar dan zou je er nooit achter komen.”

“Wat wil je van me?” vroeg meneer Verstraten.

“Niet te overhaast, Edwin.” Hij haalde iets uit zijn zak en liet het zien. Een pistool. Hij stak het terug in zijn zak. “Als je meewerkt zal ik hem niet gebruiken. Werk je tegen zal ik je knieschijf het doelwit worden. Daarna is één telefoontje genoeg om Yolanda goed onder handen te laten nemen.”

Meneer Verstraten kneep van woede in de armleuningen van zijn stoel. “Waarom, Bas?”

“Omdat ik je handtekening nodig heb. Ik wil je school, Edwin. Yolanda interesseert me geen moer, ik ben dus tot alles in staat.”

“Is dat wat je wilt? Dat ik opstap en jou tot schoolhoofd benoem? Je hebt geen idee wat dit inhoudt! Wat jij doet is mishandelen en verminken! Je hoort je aan de wensen van de ander te houden. Yolanda wilt die verdomde ringen niet en jij laat het gewoon toe! Zo werkt het niet!”

“Ik ken die preek al, Edwin. Ga naar je kast en boei je handen op je rug. En doe eerst een gag in je mond. Ik heb geen zin nog langer naar je te luisteren.”

Meneer Verstraten stond op. Even was Bas bang dat hij hem aan zou vliegen en haalde het pistool tevoorschijn. Meneer Verstraten keek hem moorddadig aan. Toch liep hij rustig naar de kast zonder aanstalten te maken Bas aan te vliegen. Hij smeet de deuren open en pakte polsboeien en een gag. “Nog meer wensen?” vroeg hij zonder Bas aan te kijken.

Bas glimlachte. “Ja, nu je het zegt... Doe eerst je kleren uit.”

Meneer Verstraten ...