Kamer 408 - Sex Verhalen

Kamer 408

Voor Fanny

De tweede avond vond ik onder de deur van mijn hotelkamer dit vreemde handgeschreven bericht: ‘Op kamer 408 heb ik vanavond mijn vrouw aan handen en voeten op het bed vastgebonden. Zij is alleen in de kamer. We hebben een selectie van mannen in dit hotel gemaakt. U wordt vriendelijk uitgenodigd om haar te komen bezoeken. Mijn vrouw zal mij na afloop alles tot in de kleinste details vertellen. En als u me weet te verrassen wacht u nog een grotere gunst.’ Het stond er in een tegelijk sierlijk en robuust handschrift. Ik was zo geschokt door wat ik las dat ik het niet onmiddellijk begreep. Ik moest het even op een rijtje zetten. Een man bindt zijn vrouw in een hotelkamer vast aan een bed en vraagt aan onbekenden om haar te komen bezoeken, de vrouw vertelt alles aan haar man en hij duidt op basis van haar verhalen een winnaar aan die nog een verrassing krijgt. Ja, dat stond er. Niets meer en niets minder. Of toch wel. Er stond: ‘We hebben een selectie gemaakt’. ‘We’ wilde zeggen: de man samen met de vrouw. De vrouw wilde dit dus ook en had mee de lijst opgesteld van potentiële bezoekers. Wat de mannen met haar zouden doen, zou ze in detail tegen haar man vertellen en dan zou er een gunst verleend worden aan… ja aan wie eigenlijk…aan wie de echtgenoot wist te verrassen. Maar verrassen waarmee?

Ik bleef een tijdje met het briefje in mijn handen in mijn hotelkamer staan. Besluiteloos. Ik was minder dan een uur weg geweest om iets te eten. Het briefje was dus tussen ...

... acht en negen onder mijn deur geschoven. Ik wist niet wat ik ermee moest doen. Hoe moest ik me voelen? Beledigd? Of moest ik me tot de happy few rekenen die uitgenodigd waren? Was dit ernst of en zieke grap? Ik wist het niet want ik kon het met niets vergelijken dat me overkomen was. Dit was nieuw voor mij. Mijn kamer was op de derde verdieping. Kamer 408 was slechts één verdieping hoger. Hoewel ik verbijsterd was door de woorden die ik nog steeds in mijn hand hield, kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Ik verliet mijn kamer. Vreemd genoeg voelde ik me nu al schuldig. En onwaarschijnlijk opgewonden. Ik voelde me hard worden en rilde tegelijkertijd over mijn hele lichaam alsof ik koorts had. Ik keek of niemand mij volgde. Alsof iedereen aan mij kon zien wat ik van plan was! Als iemand me betrapte, kon ik altijd doen alsof ik me van verdieping had vergist, zo hield ik mezelf voor. Ik had toch het recht om in het hotel te lopen waar ik wilde. Ik logeerde immers hier, of niet soms?

Ik ging naar de lift en drukte op de knop van de vierde verdieping. Ik stapte uit en zag dat er nog drie mannen waren die zich blijkbaar van verdieping hadden vergist! Ze stonden wat te dralen in de gang, te doen alsof ze toevallig in de buurt van kamer 408 waren! Ik stapte snel terug in de lift en ging naar mijn kamer. We wisten natuurlijk alle vier van elkaar waarom we daar stonden. We hadden alle vier een vreemde uitnodiging onder onze deur gevonden en waren daardoor opgegeild geraakt , ...