Stiekem geneukt - Sex Verhalen

Stiekem geneukt

Ik ken je al zo'n twintig jaar; we zijn lid van dezelfde sportclub. Ik ben ruim tien jaar ouder dan jij, en zat met je vader in één team toen jij een klein meisje was. Toen was al te zien dat je later een mooie

vrouw zou worden: prachtige ogen, lang blond haar. En altijd vrolijk. Ik heb je niet zien opgroeien, omdat ik zeven jaar elders heb gewoond. Toen ik terugkwam op het oude nest, was je ‘opeens' een mooie jonge meid van 17 jaar. Inmiddels ben je 23, en alleen maar mooier geworden. Nog altijd prachtige ogen en lange blonde haren. En verder is onze-lieve-Heer bijzonder goed voor je geweest: een prachtig figuur, lange slanke benen, en twee stevige ronde borsten. Toen God de vrouw schiep, moet hij jou als prototype hebben gezien. Maar het allermooiste aan jou, en niet met woorden te beschrijven: je sexy uitstraling. De term ‘X-factor' is voor jou uitgevonden. Je bent de meest sexy vrouw die ik ken; álles aan jou ademt seks. En wat ik heel prettig vind: je doet er niet eens je best voor. Je bent jezelf. Héérlijk.

We komen elkaar regelmatig tegen, en altijd begroeten we elkaar enthousiast. Logisch: we kennen elkaar al zó lang. En we kunnen gewoon goed met elkaar overweg. Maar er is wel één verschil tussen jou en mij: als ik jou zie, gaan mijn hormonen aan de wandel. Ik associeer jou automatisch met seks, en dat heb ik zeker niet bij elke vrouw - helemaal niet zelfs. Ik word gewoon geil van je, en heb me al

regelmatig afgetrokken bij de gedachte aan jou. Ik heb niet ...

... de illusie dat dit andersom ook zo is; ik denk niet dat jij jezelf vingert terwijl je aan mij denkt. Ik ben een leuke vent, al zeg ik het zelf, maar ik

durf mezelf niet enorm sexy te noemen. Maar ik kan mijn gevoelens niet zomaar uitschakelen. Als ik de kans krijg om met je in bed te duiken, doe ik het zéker. Denk ik. Nee, geen ruimte voor twijfel: dan dóe ik het gewoon. Ik wil je zo graag.

"Ik stond maar wat te drinken wat te hangen.

Ik dacht en keek en dacht wat om me heen.

Niemand om me even op te vangen.

Niemand bijzonder, niemand in het algemeen."

(Toontje Lager - ‘Stiekem gedanst')

Feestje, op onze sportvereniging, ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan. Ik heb er zin in, want ik hoop dat er veel ploeggenoten van vroeger komen. Maar als ik er eenmaal ben, valt het me tegen. Ik kom te weinig oude bekenden tegen. De muziek is mijn smaak niet - een grote bak met herrie. Verder ken ik alle aanwezigen wel, dus genoeg aanspraak. Maar toch, het feestje wil voor m'n gevoel niet ‘loskomen'. En dus sta ik zomaar wat te praten met clubgenoten, genietend van een drankje. Kleine hapjes, korte gesprekjes, nog een drankje. En zo gaat de avond toch vrij snel voorbij, maar ik heb geen moment de indruk dat dit de avond van m'n leven gaat worden.

Opeens word ik op mijn schouder getikt, en voor ik het weet, ruik ik een heerlijke parfum en krijg ik drie dikke zoenen. "Ha Jack, leuk dat je er bent!" Ik neem je stralende lach met plezier in ontvangst en we kletsen ...