1. Eva, Mijn Leerlinge - 4


    Datum: 5-4-2020, Categorieën: Familie Auteur: Indigo, Bron: Opwindend

    Moeder Janet op bezoek
    
    Het was op een woensdagmiddag, ik weet het nog goed. De bel ging, ik verwachtte niemand, deed open. Er stond een vrouw op mijn deurmat, een jaar of veertig, leuk type.
    
    'Hallo', zei ze, 'bent u meneer Doctor?'
    
    Ik bevestigde haar vraag waarna ze zich voorstelde.
    
    'Ik ben Janet Nubeling. De moeder van Eva en Rogier.'
    
    Haar mededeling knalde er behoorlijk in. Ik voelde het bloed naar mijn kaken schieten en nodigde haar bijna stamelend uit om binnen te komen.
    
    'Sorry dat ik zomaar aanbel', zei ze, 'maar ik moet u echt even spreken.'
    
    Haar handen friemelden rusteloos aan de knoopjes van haar vest. Ze was ongeveer net zo nerveus als ik. Ik bood aan thee te zetten, want ik had het idee dat ze niet in twee minuten weer buiten zou staan. Ze leek me niet panisch of woedend, dat viel weer mee.
    
    'Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen', zei ze toen we ons op de bank hadden geïnstalleerd. 'Toevallig ving ik een gesprek op tussen Rogier en Eva en daaruit maakte ik op dat ze het afgelopen weekend helemaal niet met vrienden weg waren maar met u.'
    
    'Jou', zei ik, 'zeg alsjeblieft je en jou, anders wordt dit een ondraaglijk gesprek.'
    
    Ze keek me aan, er brak een glimlach door.
    
    'Je hebt gelijk.. noem mij dan Janet, hallo', zei ze.
    
    Ze had al net zo'n schitterende sensuele mond als haar dochter. Ik probeerde andere overeenkomsten te zien. Haar modieuze bril zat een beetje in de weg. Erachter zaten bruine ogen, minder indringend dan die ...
    ... van Eva maar warm en begripvol.
    
    'Ik wil je niet in het nauw drijven door hier te komen', begon ze, 'ik wil gewoon weten waar mijn kinderen zijn. Ze zijn in leeftijd misschien bijna volwassen maar nog zo.. naïef. Ik weet soms niet of ze misschien in de armen van foute types lopen..'
    
    'En toen dacht je, ik ga 'es even kijken', zei ik.
    
    Ze lachte en keek naar haar voeten.
    
    'Uit verantwoordelijkheidsgevoel?', vroeg ik.
    
    Toen ze niets zei ging ik door: 'Of uit bemoeizucht?
    
    'Laten we zeggen nieuwsgierigheid', zei ze.
    
    Dat was dan een trekje dat ze alle drie hadden.
    
    'Welkom', zei ik, 'ik heb niets te verbergen. Wat wil je weten?
    
    Terwijl ik naar de keuken liep waar het theewater kookte, probeerde Janet haar nieuwsgierigheid te omschrijven: 'Ze hadden het over een boot, die was duidelijk niet van een vriend. Toen Eva zei dat ze de volgende dag Engels van je had dacht ik: een leraar? Ik keek op haar rooster en kwam toen bij jouw naam uit. Vanaf dat moment wilde ik het verhaal van jou horen om te weten of ik ongerust moet zijn.'
    
    Zo kalm mogelijk gaf ik haar uitleg: 'Ik ben inderdaad leraar Engels op Eva's havo-afdeling. Op een schoolfeest raakten we aan de praat en werden verliefd. Ze is met me wezen varen, komt me af en 's avonds hier opzoeken en later is Rogier ook mee geweest op een boottochtje.'
    
    Janet nipte van haar thee: 'Een leraar met een leerling, dat is voorstelbaar. Maar ik neem aan dat het problemen kan geven?'
    
    'Officieel is het niet verboden want ...
«1234...7»