-
Katja Schuurman heeft autopech
Datum: 5-4-2020, Categorieën: Bekend Bloot, Auteur: groteben, Bron: Gertibaldi
Katja Schuurmaan heeft autopech Het was een vrijdagavond. Ik was in Utrecht naar een musical geweest en nu liep ik over het Jaarbeursplein richting de parkeergarage. Daar aangekomen stopte ik mijn kaartje in de betaalautomaat en las in het schermpje dat ik de gemeente Utrecht maar liefst 10 piek verschuldigt was voor een paar lullige uurtjes parkeren, en dan nog wel 's avonds. Maar goed.....dat is dan de Randstad. Licht geirriteerd liep ik door de bijna verlaten parkeergarage en moest (omdat de lift het begeven had) op eigen kracht nog 5 trappen omhoog naar het 3e parkeerdek. Als verstokt roker kan ik je zeggen dat je daar na 2 pakjes die dag geen adem meer voor hebt. Zwetend en puffend kwam ik aan op het 3e parkeerdek en liep naar mijn auto, toen ik plotseling een stem achter me hoorde "Kan u me helpen met m'n auto. Hij wil niet starten" Ik draaide me om en keek recht in de ogen van Katja Schuurman. "eh...ja, natuurlijk" antwoordde ik, nog even overdonderd door haar pure schoonheid. Want dat moet gezegd worden: Katja is echt een natural beauty! Vroeger was ik nooit zo gecharmeerd van Katja toen ze nog in Goede Tijden speelde, maar nu ze zo voor me stond was ik in een klap verliefd op dat mooie meisje. Ik liep met haar mee naar haar auto en deed de motorkap omhoog. "Als jij probeert te starten dan kijk ik even waar het misgaat in de motor" zei ik en Katja kroop achter het stuur. Ze probeerde te starten ...
... maar ik zag al dat er geen leven meer in zat. Waarschijnlijk was de bougie kapot of een of andere toevoer. "Stap maar uit" zei ik "want hier kan ik zo snel ook niets aan doen" "Ja...en nu?" vroeg ze "Ja, je kan een taxi pakken of een hotel nemen" zei ik "Ik moet morgen weer vroeg op en eer dat ik een taxi heb zijn we weer een uur verder." Ik dacht even na en zei toen "Tsja, ik kan je wel naar huis brengen maar we kennen elkaar pas drie minuten, dus je weet niet of je me kan vertrouwen" "Nou, ik heb mensenkennis genoeg en ik denk dat je me gewoon netjes thuis afzet" zei Katja lachend. Zo gezegd, zo gedaan. We stapten in mijn auto en reden richting haar sterrenstulpje in Vinkeveen. We praten gezellig over wat we die avond allebei beleefd hadden en zo hoorde ik ook nog wat sappige verhalen over andere bekende nederlanders. En zo lachtten we en waren we inmiddels halverwege de route Utrecht-Vinkeveen toen ik tijdens het gelach ineens een hand op m'n been voelde. Plotseling was het doodstil in de auto en het enige wat ik hoorde was het brommen van de motor en het kloppen van het bloed in mijn hoofd. Voorzichtig keek ik opzij en zag dat Katja naar me zat te kijken. "Let je wel op de weg" zei ze "eh....ja...sorry" en ik draaide mijn hoofd weg. Even bleven we roerloos zitten, maar haar hand lag nog steeds op mijn been en ze bewoog die nu richting mijn kruis. Ik voelde mijn lul volstromen met bloed en ik moest ...