Club Gala - 6 - Sex Verhalen

Club Gala - 6

... ogen van de Lady weerhielden haar ervan.

'Je bent een stout meisje geweest, Daniëlle Mees.'

Heh, hoe kent ze mijn achternaam? Ze wist zeker dat ze die nergens vermeld had. 'Ik weet niet waarover u het heeft. En hoe weet u hoe ik heet?' Verdomme, nu heb ik net bevestigd hoe ik heet…

Lady Antoinette klikte met haar tong. 'Niet belangrijk,' zei ze. 'We weten dat je het gedaan hebt. De code op het kaartje, weet je nog? En dat je zo dom geweest bent om de foto op de identiteitskaart niet beter te bekijken.'

Ja, dat was waar. Ze had het geld, de bankkaart en het visitekaartje uit de portefeuille gehaald – de rest van de inhoud was niet interessant geweest, dus had ze hem in de vuilbak gekieperd. Maar tegen de dame beweerde ze - uiteraard: 'Ik heb dat kaartje op straat gevonden.' De blik in de ogen van Lady Antoinette leerde haar dat de dame het voor geen meter geloofde. Nu ja, zij zou dat verhaaltje ook niet geloofd hebben als de rollen omgekeerd waren.

'Ga je de politie bellen?' vroeg ze uitdagend, op een manier die "zie of het mij kan schelen" moest overbrengen.

'Nee, meisje, dat gaan we niet doen. We regelen dit zelf.'

Dit was verontrustend. Was ze in de handen van een bende gekken gevallen?

'Volg mij,' zei Lady Antoinette dan, op haar gebruikelijke, autoritaire wijze.

Dani stond recht. Wat kon ze anders doen? Over het balkon springen? Niet om deze reden. Ze zou deze kloothommels laten zien dat ze sterker was dan dit. Ze volgde de vrouw dus naar de ...

... kleinere slaapkamer. De kamer was verduisterd doordat de zware fluwelen gordijnen dichtgetrokken waren. De twee nachtlampjes aan weerszijde van het bed en een staande lamp bij een fauteuil zorgden voor de verlichting.

Ze zag ze een aantal dingen die ze niet verwacht had: een blond meisje dat een lang wit kleed droeg en een zwart masker, een tafel waarop drie monitoren stonden die ieder een andere kamer van het appartement toonden (Jezus, ze hebben alles opgenomen, ging door haar hoofd), een apparaat in een hoek dat haar rillingen bezorgde en de chauffeuse, die er niet meer uitzag als een chauffeuse…

Haar smetteloze witte uniform had ze geruild tegen een ander soort uniform. Zwarte laarzen tot boven haar knieën, een zwarte string, dito beha, witte lederen handschoenen, een witte zonnebril met spiegelende glazen en een zwarte, militaire pet.

In het wit gekleed was ze al een intimiderende persoonlijkheid geweest; nu zag ze er volgens de jonge vrouw helemaal uit als een SM Meesteres.

Tussen de collectie vieze filmpjes van haar vader had ze ooit een paar films uit de jaren zeventig gevonden, met titels in de aard van "Ilsa, Meesteres van de SS". Deze associatie maakte ze niet in de laatste plaats omdat de vrouw een zweep - een kat-met-negen-staarten - in haar rechterhand hield en ritmisch met het uiteinde van het handvat – waar de staarten begonnen – in haar linkerhandpalm tikte. De staarten ruisten redelijk onheilspellend op die wijze.

Carlton, die zich opnieuw ...