Maureen - 94: Rijles (2) - Sex Verhalen

Maureen - 94: Rijles (2)

... autorijden, dan denk ik dat ik het kunstje best snel in de vingers kan hebben. Ik maak me meer zorgen over de theorie. Met een dergelijk vermoeid brein kan ik me moeilijk concentreren. Ik neem me voor om vanmiddag een siësta te houden, zodat ik na het avondeten fris genoeg ben om wat te leren.

Simon laat me hele stukken via de navigatie rijden. Ik zie hem steeds verder knikkebollen. Uiteindelijk valt hij in slaap. Ik besluit om hem te laten schrikken en als we een verkeerslicht naderen, ben ik de voorste auto. Achter ons rijdt niemand. Ik rem op het laatste moment keihard. Simon schiet hard in de gordel naar voren en schrikt zich een bult. “Wat is er!?”, vraagt hij in paniek.

Ik zeg tevreden: “Het verkeerslicht staat op rood, dus ik remde even, zoals je me dat geleerd hebt”.

Voordat Simon iets kan zeggen springt het licht weer op groen en trek ik op.

Ik voel me niet erg zeker naast Simon. Al dat geneuk eromheen vind ik wel heel leuk, maar of het vertrouwd is om met hem te rijden weet ik niet: hij laat zich snel door mijn aanwezigheid afleiden… Het is mij wel duidelijk dat ik veel beter tegen een slechte nacht kan, dan hij…

Om 12 uur eten we beide met wallen onder onze ogen zwijgend onze lunch. Ik ga daarna op de bank liggen en ben binnen een paar seconden vertrokken. Ik word om vijf uur wakker en schrik dat het al zo laat is. Ik scharrel wat in de keuken en maak alvast wat avondeten voor Simon en mij (de drie jongens zijn in geen velden of wegen te bekennen). ...

... Daardoor wordt hij wakker en hij begint een stortvloed aan excuses te uiten. Ik onderbreek hem met de opmerking: “Je bent geen 18 meer, dus niemand verwacht van je dat je een nacht door kan halen. Ik ben niet veel ouder dan 18 en zelfs ik heb vandaag een slechte dag… Ik dacht dat, als we nu even eten, dat we dan straks nog een stukje kunnen rijden. Dan kan ik gelijk in het donker oefenen”.

Simon knikt en het is duidelijk dat hij het prettig vindt dat ik het initiatief overneem.

Na het eten lopen we naar de lesauto en we hebben gewoon een normale les. Zonder seks, zonder gekkigheid.

We komen in het pikkedonker terug en ik parkeer de auto naast het huis van Simon. Stijf geworden stappen we uit en gaan naar binnen. Simon gaat naar de keuken om iets te drinken te pakken en begint onbedaarlijk te lachen. Ik loop naar hem toe en ik zie op de keukentafel drie borrelglaasjes staan. Ze staan elk op een briefje met de naam van een zoon van Simon er op. In het borrelglaasje zit wat vocht. Ik lees de brief die ernaast ligt.

“Hallo Maureen, we hebben de komende tijd nachtdienst, dus kunnen je vannacht helaas niet neuken. Omdat we niet willen dat je ons gaat missen hebben we allemaal een donatie gedaan, zodat je toch een klein beetje van ons kan genieten. Wil je een rapportcijfer geven voor de afzonderlijke smaak?”

Ik barst ook in lachen uit. Het is een heel aparte manier om je geiligheid te laten weten. Ik pak de eerste en giet hem in mijn keel. Beetje bitter, wel lekker: 7. ...