Eigendom van ... (deel 5) - Sex Verhalen

Eigendom van ... (deel 5)

... vervaarlijk ernstig toen ze zei : “Ik denk dat je wat vergeten bent. Je hebt waarschijnlijk de bestanden op de laptop van An gewist, maar je moet toch weten dat die meiden mij ook de foto’s hebben gestuurd, en die heb ik nog.”

Ik voelde mij op slag bleek worden. Verdorie, dat was juist, ik had dit over het hoofd gezien. Ik vroeg onzeker : “En dus...?” Cindy vervolgde : “...En dus doe jij nog altijd wat ik zeg of ik verstuur alsnog jou foto’s naar iedereen !”

Ik zuchtte, ik zat nog altijd vast aan Cindy. Ik zei berustend : “Oké, je wint, voorlopig, wat wil je ?”

Cindy lachte en zei : “Bij mijn navraag op de camping bleek dat je in gezelschap van een meisje die stacaravan hebt opgezegd. Dus jij had dus hulp van een meid, klopt dat ?” Ik bevestigde en Cindy vervolgde : “Jammer, maar je zult ze moeten dumpen. Maak haar maar heel duidelijk dat ze niet moet proberen om jou te redden, evenmin om ook maar iets openbaar te maken, want dat zal alleen maar voor jou slecht aflopen. Als je vertrekt met de minibus bel mij dan maar terug.”

Een droge klik verbrak de verbinding.

Ik zuchtte nogmaals en keek naar Helga die het gesprek had mee gevolgd via de luidspreker van de gsm. Helga zei : “Daar kan je voorlopig niet onderuit. Je kunt het best je voorlopig terug onderwerpen aan haar grillen. Ondertussen zal ik proberen om jou te helpen via een andere weg.”

Te samen bekeken we de verschillende mogelijkheden die we hadden en spraken we enkele zaken af in verband met ...

... mogelijke ontmoetingen met haar op latere tijdstippen. Zo ontstond langzaam een plan om mij te onttrekken aan de greep van Cindy en het vernietigen van de bewijzen.

Het was tijd om afscheid te nemen. Helga zou wel al liftend terug thuis geraken om dan met de auto mij achterna te reizen. Toen ik wegreed zag ik in de achteruitkijkspiegel Helga wuiven tot ik de bocht voorbij was.

Terug op de autosnelweg belde ik meteen Cindy op. “Ik heb ze gedumpt en bevind mij op de snelweg.” Cindy antwoordde : “Goed, je rijd naar, je weet wel, die grensparking dicht bij jou thuis, waar we vroeger meestal stopten. Je parkeert jou minibus zo ver mogelijk van het wegrestaurant. En... je kent ondertussen de drill : gagbal, halsband, handboeien, spreidstang en o ja uw lul in erectie. Heb je dat begrepen ? Als je vanavond niet om 10 uur op de parking bent in de toestand die ik je nu beschreven heb, worden de bestanden naar iedereen verstuurd.”

Daarop verbrak Cindy de verbinding. Ik zuchtte, de nachtmerrie was nog niet voorbij, integendeel. Ik reed verder richting Duits-Belgische grens. Door het feit dat ik moest doorrijden, ik geen broek meer, zou ik ruim op tijd op de aangegeven parking aankomen.

Om iets over 9 uur ‘s avonds reed ik de parking op en keek rond. Geen Cindy te zien. Ik stapte behoedzaam uit en ging vlug plassen tussen de struiken. Ik kon natuurlijk niet riskeren dat iemand mij in mijn blote kont zag rondlopen.

Ik kroop terug in de wagen, zuchtte en trok mijn T-shirt uit. Deed ...