Mini - 34 - Sex Verhalen

Mini - 34

Na een rustige nacht werden we de volgende ochtend om negen uur wakker. “Wie gaat als eerste douchen?” vroeg ik aan Joline. Ze draaide zich nog een keertje om en rekte zich uit. “Ga jij maar als eerste. Kan ik nog even lekker blijven liggen…”

Ik kietelde haar. Wat ben je ook een luiwammes. Vorige week zondag moest ik er ook als eerste uit.” Ze knikte, haar hoofd half onder het dekbed. “Ja. Lekker hé? Ga jij je nou maar douchen, dan heb ik straks geen gemekker van een vent die op de douchedeur staat te rammen omdat hij óók moet. En als je eruit gaat, geef mij Balou maar. Kan hij op jouw warme plekje. Heeft hij wel verdiend.”

Met een zucht zwaaide ik m’n benen buitenboord en ging douchen. Na een paar minuten was ik klaar, schoor me netjes en liep de slaapkamer in. “Ben je nú al klaar?” klonk het van onder het dekbed. “Yes. Dus: er uit mevrouw, er uit Balou! Lekker douchen, haren kammen, leuk opmaken, zondagse kleren aan en klaarmaken om te ontbijten.” Ik trok het dekbed van haar af en Joline kreunde, kwam overeind en rekte zich uit.

Na een ochtendknuffel zei ik: “Ik ga naar beneden… Kijken of ik nog een handje kan helpen.” Tony was al met het ontbijt bezig. “Goedemorgen lieve aanstaande schoonmoeder! Heeft het extra wijntje gisteravond geholpen?” Ze draaide zich om. “Jakkes, wat ben jij vrolijk op de vroege morgen! Meestal is het hier een kwestie van ‘voor de koffie niet zeuren!’ Kun jij een fatsoenlijke omelet maken? Ja? Daar staan de ingrediënten, daar de bakpan; ...

... leef je uit!”

Ik ging aan de slag en even later stonden er twee bakpannen op een laag vuurtje. Even later kwam de rest van de familie in koppels de keuken binnen en Tony nam de leiding. “Dames en heren: goedemorgen! Graag doorlopen naar buiten en neem meteen iets mee van wat hier op tafel staat. Het ontbijt wordt buiten opgediend.” Even later zaten we lekker rondom de grote tuintafel te eten.

“En wat zijn de plannen voor vandaag?” Pa en Ma moesten rond twee uur in Amersfoort zijn, Claar en Mel wilden samen met hun kerels naar Wageningen. Joline en ik hadden nog geen concrete plannen voor rest van de dag. “Ik kijk wel even of er ergens wat leuks te doen is!” Op Internet zag ik dat er ’s middags om half twee een orgelconcert gegeven zou worden in de Stevenskerk in Nijmegen.

Bekende organist, een aantal bekende, maar ook onbekende stukken. “Lijkt je dat wat?” vroeg ik aan Joline. “Het duurt ruim een uur, daarna is er een rondleiding door de kerk en kun je de toren beklimmen.” Ze knikte. “Laat ik me maar eens onderdompelen in orgelklanken… Wie weet ga ik het mooi vinden!” “Vast!” zei ik. “Het Königorgel in de Grote of St. Stevenskerk is een prachtig instrument, en van de organist die vanmiddag speelt heb ik een paar Cd’s; die combi zal prachtig worden!”

Rond half een namen we allemaal afscheid van Tony en Rob Sr. “Dank voor jullie gastvrijheid! We hebben een heerlijke dag en avond gehad!” Het orgelconcert was inderdaad een succes, evenals de beklimming van de toren… toen ...