-
Bakkersjongen - 12
Datum: 4-11-2017, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
12: Nog een (E)x - ,,Ook goed. Zeer lekker. Maar, ik weet het niet. Niels doe het ook goed.’’ Ik ging toch niet van Niels verliezen, dacht ik nog. Ik had me de laatste tijd zo erg op m’n werk gestort en toen Timor een wedstrijdje aankondigde voor iets nieuws in het assortiment, had ik iets wat voor afleiding moest zorgen. Ik wilde winnen ook. En fanatiek ging ik aan de slag. Het was net Heel Holland Bakt. En nu zou Niels de ‘meesterbakker’ blijken te zijn? Nee, toch. Dat kon echt niet. ,,Proef dat van hem eens.’’ vroeg Timor me niet veel later. Niels keek met een arrogante grijns toe en ik moest wel toegeven. ,,Tering, ja, dat is echt lekker…’’ Ik erkende heel snel m’n meerdere. Hij had er dan ook voor geleerd. Ik niet. Maar dan nog had ik wel gedacht hem aan te kunnen. De lange Niels gaf me een schouderklop en kwam me tegemoet. ,,Doe je ze toch alle twee.’’ zei hij Timor. Daar ging Timor meteen mee akkoord. Die twee hadden de laatste tijd best met mij mee geleefd, al wisten ze nooit wat er echt gespeeld had. Ik waardeerde de geste wel, al ging het natuurlijk nergens om. ,,Zullen we zien welke het meest verkoopt!’’ ging ik wel meteen de nieuwe uitdaging aan. De sfeer zat er weer wonderlijk goed in. Vandaar dat ik na de breuk mijn stinkende best deed hier zo vaak als mogelijk te zijn. Alleen thuis zitten, is vreselijk. - Ik had Tessa nog wel even gesproken. Ze vroeg me hoe het ging. En ik haar hetzelfde. Verder eigenlijk vrij weinig. Het was wel ...
... vervelend, maar had er ook wel vrede mee. Tenzij ik er te lang over nadacht. Ze zei me veel na te denken en een hoop op een rijtje te willen zetten. Ze deed maar. Ze zei me ook me graag nog een keer te spreken en te zien. Ze deed maar! Dat laatste wilde ik toch wel graag. Natuurlijk miste ik haar. En die ander net zo. Al had die niets meer van zich laten horen. En met pijn in m’n hart had ik mezelf er ook nog van kunnen weerhouden om haar op te zoeken. Ik was zeker niet vergeten wat ze gezegd had. Maar het leek me allemaal beter om even afstand te houden. Ook ik moest wel het een en ander op een rijtje zetten. Want dit was weer een mislukte relatie. Zo zag ik het vooral. En waar ik bij m’n meeste relaties wel een reden kon verzinnen waarom het mis ging, lukte dat hier wat minder. Al lag het natuurlijk voor de hand. We hadden het zo ingewikkeld gemaakt met wie nou wie wilde en weet ik veel wat. Maar hoe was het zover gekomen? En dan begon ik toch te malen en bereikten m’n interne discussies al snel een kookpunt. Dan maar werken, of er gewoon uit. Stukjes wandelen. - Wat ook hielp, waren de afspraakjes met Juul, die als snel volgden. Ze kwam me niet opzoeken, of iets dergelijks, maar per toeval kwamen we elkaar op straat tegen. Niet eens hier op de gang. Tussen haar en mij was niets veranderd. Ik vond haar leuk, zij mij niet, en verder konden we het enorm goed met elkaar vinden. Ik wilde ook absoluut niet haar hart veroveren. Ik zag geen heil in een bovenbuurmeisje wat ...