Charlotte - 17 - Sex Verhalen

Charlotte - 17

De volgende morgen zijn we al vroeg wakker, en om klokslag half negen staan we voor de deur van de winkel, die Lisa bedoelde. De verkoper is er al meteen bij, en we vertellen hem onze wensen. Bedden genoeg, en allemaal ook flink prijzig. Maar geen van die bedden, die hij ons laat zien, kan ons bekoren. De verkoper is al bijna radeloos, want hij ziet dat we ongeduldig beginnen te worden en op het punt staan van vertrekken. Hij zegt dan tegen me: ‘Mijnheer, ik ga even mijn collega roepen, dat is mijn chef, en die kan u misschien een betere aanbieding doen.’

Ik knik, ik wil de man nog wel een kans geven. Maar het is wel zijn laatste kans. De verkoper komt al snel terug met een oudere man. Die stelt zich netjes aan me voor en brengt me naar een bed, waar we nog niet eerder naar zijn gaan kijken. De prijsklasse van dit bed is veel hoger, dan we willen uitgeven.

‘En wat denkt u hiervan? De prijs is misschien wel hoog, maar dit model wordt vervangen en ik kan hierop een flinke korting geven.’

Lisa en ik bekijken de slaapkamer, die de man ons toont. We gaan even proef liggen en ik moet toegeven, die is eigenlijk wel precies wat we zoeken en ook Lisa kijkt me goedkeurend aan.

‘Dit zou wel kunnen, maar dan moet er toch flink wat van de prijs af. Dit is ons echt veel te duur!’

‘Normaal zou deze slaapkamer compleet achtduizend euro kosten, maar ik kan hem u leveren voor vijfduizend.’

Lisa kijkt me hoopvol aan, maar ik zeg: ‘Nee, dat is me nog veel te duur. Voor ...

... drieduizend wil ik hem wel hebben.’

De man kijkt me geschokt aan. ‘Mijnheer, met alle respect! Dat is veel te weinig!’

‘Dat weet ik ook wel, maar ik weet ook wel hoeveel marge u op een slaapkamer heeft. En u zei me zelf, dat het model vervangen wordt, dus dit is een overjarig model. Dus het is aan u de keuze om mijn bod te accepteren, of af te lenen. Maar in dat geval ben ik weg.’

Ik zie de man twijfelen. ‘Vijfendertighonderd en dan brengen we hem u het morgen.’

Ik glimlach en steek mijn hand uit. ‘Daarmee kan ik wel akkoord gaan. Zou het morgenmiddag kunnen? Want vrijdag moet ik werken.’

Nu glimlacht de man ook en schudt mijn hand. ‘Morgenmiddag is prima. Heeft u de slaapkamer dan al leeg?’

‘Nog niet, maar dat gaan we wel regelen. Als u morgenmiddag voor de deur staat, dan kan het er meteen in.’

‘Nou, zullen we dan maar even de papieren gaan regelen?’

Ik knik en we volgen de man naar de balie. Daar doe ik een aanbetaling en regelen we het verdere papierwerk. En dan moet ik echt naar huis toe, want ik moet echt naar school toe, voor de vergadering.

Onderweg zegt Lisa: ‘Pff, Peter! Dat jij dat zo durfde om zo flink af te dingen!’

‘Een beetje gezonde marktkennis en lef hebben. Meer heb je niet nodig. Normaal zit er op zo’n bed ongeveer honderdvijftig tot tweehonderd procent winst, omdat het toch wel even duurt, voordat ze het bed kunnen verkopen. Maar die man heeft een fout gemaakt, door te zeggen, dat het een overjarig model is. Dus wist ik, dat ze ervan ...