1. Maureen - 77: In De Arena


    Datum: 3-3-2020, Categorieën: Extreem Auteur: Sprinter Culemborg, Bron: Opwindend

    ... weer brandschoon.
    
    Anouk pakt een lange dunne hondenriem. Die doet ze door mijn grote neusring, door een grote oorring, achter mijn hoofd, door mijn andere oorring en ze haakt de riem aan mijn neusring vast. Elke beweging voel ik in mijn neus, maar wordt gelukkig getemperd door mijn oren. Het geeft me een heel erg onderdanig gevoel zoals ik er nu uitzie… Als dan de deuren naar de Arena openzwaaien, loop ik op mijn tenen met Anouk in mijn kielzog naar het midden. Ik heb moeite om toch nog wat trots in mijn stappen te laten blijken, vooral ook, omdat Anouk mijn hoofd deemoedig naar beneden richt door de hondenriem naar beneden te trekken, zodat ik iets krom loop. In het midden zie ik een soort breed kozijn opgesteld staan. In het kozijn zijn allemaal stalen trekogen gemonteerd, ongeveer om de 15 centimeter Ik verwacht dat ik opgespannen word.
    
    Anouk leidt me naar het kozijn en zegt: “ontspan je kont even, dan haal ik je plug er uit”. Het valt door de zenuwen niet mee, maar ik ontspan toch genoeg zodat mijn ‘golden nugget’ uit mijn kont getrokken kan worden. Anouk presenteert de plug aan mijn mond en ik doe mijn best om zo geil mogelijk de plug schoon te likken.
    
    Dan komt er een Japans uitziende jongeman ten tonele en hij begint mijn lijf te bevoelen. Hij lijkt mijn kracht en lenigheid te meten. Hij doet me enkel- en polsboeien om. Mijn polsboeien bevestigt hij losjes aan weerskanten van het kozijn. Mijn voeten spreidt hij heel wijd en maakt ze aan de onderkant van het ...
    ... kozijn vast. Tussen mijn enkels doet hij een spreidstang. Vanaf nu is het bewegen van mijn voeten en benen simpelweg onmogelijk, omdat ik helemaal gevangen zit tussen metalen delen.
    
    Ik moet nog wel wat moeite doen om mijn hakken niet op de grond te laten rusten, maar door wat andere spieren te gebruiken, krijg ik het toch voor elkaar dat de kramp in mijn linkervoet niet doorschiet en dat ik mijn voet- en enkelspieren toch nog wat kan ontzien.
    
    Ontzien.
    
    Ontzien wordt mijn motto vanavond en vannacht. Ontzien van elk stukje lichaam wat niet aan pijnen blootgesteld wordt.
    
    Ik laat me vrij stevig aan mijn armen hangen om de bondages te testen. Ik kan mijn voeten van de vloer tillen, zodat al mijn gewicht aan mijn armen hangt.
    
    Dan merk ik dat hij aan mijn haren zit te friemelen. Hij brengt heel erg handig een extra touw aan in mijn haren. Als hij klaar is, zegt hij mij dat ik door mijn knieën moet zakken. Dat doe ik.
    
    Hij trekt het touw wat aan mijn haren zit door een trekoog omhoog en door de pijn die ik met mijn haren voel, word ik gedwongen om recht te gaan staan. Ik kan er niets aan doen, maar de tranen schieten in mijn ogen. De pijn valt me heel erg mee, maar ik bedenk me dat dit het werk is van een jongen die maar iets ouder is dan Anouk. De jeugd heeft de toekomst blijkbaar…
    
    Ik hoor de omroeper zeggen: “Maureen wordt opgespannen. Haar lichaam wordt stevig vastgezet, waarna ze haar eerste proef zal ondergaan. Vandaag zal gaan om uithoudingsvermogen”.
    
    Ik ...
«1234...24»