De Anticlimax - 2 - Sex Verhalen

De Anticlimax - 2

... uitleggen. ,,Gewoon slecht geslapen.’’ zei ik hem dan. Maar Elise wist meer. En tegelijkertijd te weinig. Ik voelde haar blik brandden. De hele dag door. En als ik dan even naar haar keek, keek ze ook altijd al naar mij. En ze keek nooit weg. Ik vaak wel.

Ze zocht me dan ook weer op. ,,Bor, alsjeblieft. Je ziet er echt heel slecht uit.’’ begon ze dan na school. Ik was weer een andere kant op gefietst, maar ze was me gevolgd… Ze nam wel haar moeite, dat moest ik haar wel toe geven. Maar ik zat er toch niet op te wachten. Misschien als ik zou zeggen dat ik lekker door m’n stiefzus was afgetrokken, ze wel zo erg schrikt, dat ze me nooit meer zou aanspreken. De oplossing was dan ook simpel, als ik er zo over nadacht. Maar ik wilde helemaal niet dat ze niet meer tegen me wilde praten. ,,Heb jij lekker geslapen dan na gisteren?’’ vroeg ik haar terug, en besloot nog even mee te spelen met haar idee, en deed alsof er verder niets meer gebeurd was na onze ontmoeting. ,,Nee, natuurlijk niet.’’ zei ze toen, wat me toch verbaasde. ,,Ik wil je geen pijn doen.’’ begon ze toen wat weemoedig, en ze had wel gevoel voor dramatiek. Ook zoals ze ...

... dan sprak en er moeilijk bij keek. En ik maar doorfietsen. Ik wist eigenlijk niet wat ik moest zeggen. Of wat ze nog van me wilde. ,,Wat wil je nou van me?’’ vroeg ik haar ook niet veel later, wat minder bot had gemogen. ,,Ik wil… ik wil gewoon dat je gelukkig bent.’’ kwam ze dan mee aanzetten. Ik lachte het dan ook weg. Wie dacht ze wel niet dat ze was. Alsof ze mij zo goed kende. Ze dacht van wel. ,,Laat me dan met rust. Ik ben een weg ingeslagen waar geen plek is voor jou. Sorry.’’ zei ik haar toen, met alle rust in m’n stem, en voegde nu ook een beetje mysterie aan toe aan de dramatiek die er al was. Ze snapte er dan ook helemaal niets van. Maar ze droop af. Ze remde gewoon en keerde om. Was het toch zo simpel. Ik stopte wel en keek om en zag haar weg brommen. Wellicht zag ze me nog in haar spiegeltje stoppen, maar ze werd steeds kleiner en sloeg vervolgens af uit het zicht.

Ik snapte het gewoon niet. Ik had gisteren iets gekregen waar ik al zo lang op had zitten wachten, en nu voel ik me zo… waardeloos. Als zoiets me al niet zorgeloos en gelukkig kan maken, wat dan wel?

Bedankt voor het lezen. Ben benieuwd naar de reacties!