Mijn verdiende loon - Sex Verhalen

Mijn verdiende loon

Toen ik vanmorgen opstond, was ik in een rebelse, ondeugende bui. Hoewel het bij mij aan geld niet ontbreekt, had ik zin om een keer in mijn leven iets heel stouts te doen. Ik was toch al voornemens om te gaan winkelen, dus een lippenstiftje jatten kon best een keer…

Hoewel ik eigenlijk altijd hitsig ben, ben ik hier niet altijd heel bewust mee bezig. Maar soms overvalt het me… een geile bui… Dan krijg ik het warm, mijn clitje zwelt op en klopt zolang het niet bevredigd wordt. Ik zou dan bijna in staat zijn om gewoon een wildvreemde kerel mee naar binnen te trekken, hem alle hoeken van de kamer te laten zien en hem direct daarna de deur te wijzen. Dat doe ik natuurlijk niet, meestal haal ik zelf de druk van de ketel zodra ik daar de kans voor heb.

Ik spring onder de douche, werk mijn kale kutje bij, want ik hou niet van een “twee-dagen-baardje” en ik was haar zo lang mogelijk. Heerlijk om mijn vingers er zo langs te laten glijden met veel sop. Het is mooi weer, dus ik trek een kort rokje aan, uiteraard zonder slip. Hier hoort natuurlijk een sexy truitje bij, waar mijn grote borsten mooi in uit komen. Hoge hakjes aan, wat lichte make-up op mijn ogen, kapsel fresh en go.

In het winkelcentrum word ik al opgewonden bij het idee dat ik vanmorgen had bedacht. Ik struin alle winkels af, op zoek naar leuke zomerkleding en ik neem me voor om bij de laatste winkel een lippenstiftje in mijn zak te douwen. Hier aangekomen, struin ik tussen alle make-up, kijk bij voorbaat al ...

... schuldig maar ondeugend om me heen en volgens mij is de kust veilig. Er loopt wel een goedgeklede man vlakbij me, maar die loopt achter een kinderwagen. Ik pak de lippenstift, schuif hem (naar ik dacht ongezien) in het zakje van mijn rokje en loop nonchalant de winkel uit.

Nog geen twee meter verder, word ik – nota bene door die goedgeklede man!! – rustig, maar streng bij mijn kraag gevat. “Dame, zou u even met mij mee willen lopen?” “Waarom?” vraag ik hem “moet je niet naar je baby toe?” Maar nee, ongenadig pakt hij mijn arm beet en trekt me rustig en onopvallend mee terug de winkel in. Ik word begeleid naar een soort van magazijntje achter de winkel en zijn hand glijdt rechtstreeks in de zak van mijn rok. Ontkennen heeft geen zin meer en wat ben ik kwaad. “Wat een vuillakken zijn jullie zeg! Lekker achter de kinderwagen lopen… Hm, slimme zet!” Opeens bedenk ik me dat ik mijn straf zou kunnen ontlopen. Het is tenslotte een lekker ding van ongeveer 1.90 m., donkere bos met krullen, twinkelende ogen, gespierd en slang lichaam en mannen in (politie)pak winden mij op. Ik vraag hem dan ook of hij me niet verder moet fouilleren, bijvoorbeeld in mijn kontzakjes. Hij is echter hard en stug en zegt me dat hij een collega zal bellen om mij op te komen halen. Ik leg me erbij neer, eigen schuld. Ik moet daar ook niet aan beginnen, ik kan helemaal geen dingen doen die wettelijk verboden zijn. Hij loopt weg om zijn collega te bellen en heel even schiet er door mijn hoofd dat ik weg kan ...