1. Mijn Beste Vriend - 14


    Datum: 18-2-2020, Categorieën: Homo Auteur: Rick.1993, Bron: Opwindend

    Bianca was die avond nog lang gebleven. Ik zag er enorm tegenop om weer naar school te moeten. Ze stelde me gerust en zou me erdoorheen slepen. Ze zei me iets eerder naar school te komen zodat ik vóór Bob in het lokaal zou zijn. Zo kon ik op mijn gebruikelijke plek gaan zitten en was het aan Bob de keuze hoe hij ermee om zou gaan. Bianca zou er zelf ook wat eerder zijn zodat we met zijn tweeën waren.
    
    Uiteindelijk was het zo ver en was ik 10 minuten eerder op school dan normaal. Bianca was het laatste stuk al meegefietst. We liepen de school binnen en sloegen af naar de lockers. Ik liep bijna Leroy ondersteboven. Hij keek me aan en met een mompelend ‘sorry’ liep hij snel door. Die wilde me ook al niet meer zien, wat niet zo gek was natuurlijk.
    
    Samen met Bianca liep ik naar het lokaal, het was nog donker en leeg. Vlak na ons kwam Lisette binnen die meestal de eerste was. Ze keek ons aan, trok haar wenkbrauwen op en liep toen op me af. ‘Wat was dat nou gisteravond, ik vertel je een heel dramaverhaal en jij komt met iets zweverigs over Bob en dat die weg is. Zijn jullie uit elkaar ofzo?’ Ik keek haar aan en zei dat ik het niet wist. Ze keek een schittering in haar ogen, ze had roddelmateriaal en begon me meteen uit te horen, daarna bedacht ze pas dat het misschien totaal niet aardig was omdat ik ook nog wel is verdriet kon hebben. Bianca pakte haar arm en trok haar naar zich toe ‘je houdt je mond nu, je houdt je mond tegen Bob en je lult het niet door anders heb je een ...
    ... probleem. Duidelijk schat?’ Bianca zei het met een lach maar ik wist dat ze het meende. Liset bood haar welgemeende excuses aan en ging zitten. Vlak daarna kwam Bob binnen, samen met Martijn en Robert. De jongens gingen op hun eigen plaats zitten. Zonder iets te zeggen kwam Bob naast me zitten.
    
    Hij had duidelijk slecht geslapen. Zijn ogen waren rood en hij had wallen. Het liefst had ik hem geknuffeld en gezoend, vastgepakt en was ik de laatste 48 uur vergeten. 48 uur geleden… Toen was alles nog goed, geen gedoe met Leroy die me zoende en Bob als vriendje. Of was hij dat nog steeds? Ik wist het niet. Verder dan een ‘hey’ tegen Bob, die overigens onbeantwoord bleef kwam ik niet. De les begon maar het ging grotendeels langs me heen. Ik zat uitdrukkingsloos voor me uit te staren. Normaal waren Bob en ik altijd aan het fluisteren met elkaar of met Liset en Bianca. Nu niks van dat alles. Ons hoekje was helemaal stil wat behoorlijk opviel. Nadat de bel ging en we het lokaal uitliepen kwam Bianca naast me lopen en aan de andere kant Liset. ‘Je moet normaal tegen hem doen, doe wat je normaal ook altijd doet, zo wordt het alleen maar erger.’ Ik wist dat Liset het goed bedoelde en dat ze lief wilde zijn maar waarom moest ze altijd zo hard praten… Ik wist zeker dat een paar anderen het gehoord hadden want ik zag iemand omkijken en daarna smoezen met degene naast haar. Ik zuchtte, ik had nu al geen zin meer in deze dag.
    
    Het volgende uur verliep precies hetzelfde. Ik besloot het ...
«1234...»