De Me-too Training - 6 - Sex Verhalen

De Me-too Training - 6

De me-too training (6): donderdag ochtend

We zorgen ervoor dat we niet op hetzelfde moment bij het ontbijt aankomen en ook niet aan hetzelfde tafeltje zitten. We leiden ten slotte een me-too training, dan is overspel door de twee docenten niet echt een goede binnenkomer. Of bijna afsluiter: nog twee dagen en de week zit erop. Aan ons tafeltje gaat het gesprek al snel over de oefening van woensdagmiddag. ‘Integriteit toetsen in een sollicitatiegesprek’, de theorie was ’s ochtends gulzig opgezogen. De oefening ’s middags riep veel vragen op. “Hoe integer is het eigenlijk om met zo’n sluwe vraagstelling te toetsen of de kandidaat integer is?” wierp Mieke op. “En is integriteit wel zo absoluut” vulde Arno aan, “uiteindelijk bezwijkt iedereen toch als de verlokking maar groot genoeg is?” Daarbij keek hij naar Mieke met een blik alsof hij niet kon wachten om voor haar verlokking te bezwijken. Of was dat alleen maar mijn fantasie? “Nog snel even het thuisfront bellen voor we weer beginnen” zei Mieke terwijl ze met een lichte blos opstond. Geen fantasie dus. Dagenlang met een klein groepje aan de slag rond me-too weekte blijkbaar emotie los. Dat beloofde voor vandaag. Na alle mogelijke mondelinge situaties zouden we vandaag een eerste start maken met het fysieke aspect van me-too: de verklaarbare aanraking. Weinig theorie en vooral veel oefeningen. Benieuwd of Mieke en Arno elkaar zouden opzoeken voor de oefeningen. Ik keek al erg uit om de voorbeelden voor te spelen met ...

... Anne.

Anne opende de les met een discussie rond de ‘verklaarbare aanraking’. Wat zijn momenten waarop het op zich niet vreemd is dat mensen, collega’s bijvoorbeeld, elkaar aanraken? Erg lang werd het lijstje niet. Een omhelzing bij een verjaardag. Of bij een sterfgeval. Voorkomen dat iemand valt. Maar wanneer een collega huilt of juist een groot succes boekt? Daar was de groep het al niet meer over eens. En wat is een aanraking? Een hand geven, dat is altijd oké en aan de billen zitten nooit, toch? Maar een hand op de arm? Of een korte schoudermassage? De groep kwam niet veel verder dan ‘tussen mannen en tussen vrouwen is anders dan tussen een man en een vrouw’. “Zullen we eens even een scène voorspelen” stelde Anne voor. Ik wist precies welke scène ze bedoelde. We gingen naast elkaar aan een tafeltje zitten. Anne begon enthousiast te vertellen over een paar boeken die ze laatst gelezen had. De ene auteur na de andere kwam aan bod. Midden in een zin keek ik haar aan en legde mijn hand op haar blote onderarm. Einde scène. De groep was snel klaar met zijn oordeel: dit was besliste geen verklaarbare aanraking en was zonder meer ongeoorloofd. “Oké”, zei Anne: “dan doen we de scène nog eens over”. Zij begon precies dezelfde dialoog af te ratelen. Op precies hetzelfde moment, midden in haar zin, keek ik haar weer aan en legde mijn hand weer op haar onderarm. “Anne, weet je wat jíj moet lezen? De nieuwste van Nooteboom!”. Dat bracht de groep flink in discussie. Ze dachten eerst dat deze ...