De secretaresse - deel 1 - Sex Verhalen

De secretaresse - deel 1

Hans was als klein jongetje al een zakenman in de dop. Snoepjes, die hij van zijn moeder kreeg, at hij niet zelf op, maar die verkocht hij aan andere kinderen; soms voor geld, soms voor knikkers of iets anders. Als hij dan op zijn maniet genoeg bij elkaar had gespaard, dan kocht hij iets dat hij graag wilde hebben. Of hij kocht iets dat een ander wilde, en dan verkocht hij het weer met een kleine winst. Hij had echt talent voor zaken doen.

Dat talent hielp hem ook om op zijn tweeëntwintigste een eigen handelsonderneming te beginnen. Een vlot optreden, alsmede een vooral voor vrouwen aantrekkelijk uiterlijk èn, last but not least een néus voor koopjes (hij róók de winst soms al op een afstand!) maakten van zijn zaak een succes. Het werd drukker en drukker en hij kon het niet meer alleen af; dus moest hij personeel aannemen. Met de bank onderhandelde hij al over de aanschaf van een groot herenhuis, waarop hij zijn oog had laten vallen. Het was een oude patriciërswoning en voor hem was het nagenoeg ideaal om zijn kantoor in te vestigen en er desnoods in te overnachten. Op het industrieterrein huurde hij voor lange tijd een grote loods voor de opslag van zijn handelswaar.

Met zijn personeel had hij het getroffen, maar dat kwam misschien ook wel doordat hij er ook voor hen was als zij hem nodig hadden. Het werd drukker en drukker en het werd zelfs zo druk, dat hij op een gegeven moment een belangrijke afspraak vergat. Dat had hem bijna de klant in kwestie gekost, maar een ...

... vlot en geloofwaardig verhaal keerden het tij nog ten goede. Hans dacht echter wel: "Dit nooit weer." en begon over een secretaresse na te denken. Een paar dagen later stond de advertentie in de krant. Er stond ook in dat gegadigden dringend werden verzocht, vanwege het representatieve karakter van de baan, een recente foto mee te sturen.

De reacties waren velerlei: een kassière, die de baan wel zag zitten maar weinig capaciteiten had; een tandartsassistente, die wat anders wilde, enzovoort. Maar natuurlijk waren er ook brieven bij, die wel het nodige beloofden. Hans pikte de meest veelbelovende eruit en nodigde de schrijfsters uit voor een gesprek de volgende week. Maar toen die uitnodigingen de deur uit waren kwam er nog een brief. Ongeduldig en al half afwijzend scheurde hij de envelop open en begon te lezen. De schrijfster verontschuldigde zich voor de late reaktie, maar legde uit dat die veroorzaakt werd door haar terugkeer de vorige dag van een zakenreis naar de Verenigde Staten. Ze werkte als secretaresse op het secretariaat van een multinational, maar wilde graag voor een kleiner bedrijf werken, waar de sfeer wat persoonlijker was. Voor haar persoonlijke gegevens verwees ze naar haar c.v.

Toen hij dat begon te lezen raakte hij gaandeweg steeds meer onder de indruk: ze sprak zes talen vloeiend, beheerste steno in dezelfde talen en had voor vier van die talen het diploma handelscorrespondentie. Zes jaar geleden had ze met succes examen gymnasium gedaan. Hans was zó ...