Vakantiejob - 38 - Sex Verhalen

Vakantiejob - 38

... dat zij het is met wie Noah afgesproken is. Ze heeft niemand bij zich, waardoor haar aanwezigheid sowieso al wat ongewoon is op een boerderij waar vooral gezinnen en senioren komen. Ze heeft plaatsgenomen aan een tafeltje en bestelt bij Vlad een drankje. Ik staar haar gefascineerd aan. Ze is halverwege de dertig, oogt joviaal en wulps maar ook slonzig en brutaal. Ze is niet echt slank, maar eerder voluptueus. Haar borsten springen snel in het oog. Ze draagt een erg kort en strakzittend zomerjurkje en een zonnehoed. Ik vind haar ergens fascinerend maar kan me absoluut niet voorstellen dat er iets vleselijk zal gebeuren tussen ons.

De vrouw geniet met enig vertoon van de zon en haar frisdrank, erg zelfbewust en weinig subtiel. Ik waag het te passeren aan haar tafel en weet meteen haar aandacht te vangen. Ze keurt me! Ik zie haar ogen mijn lichaam scannen. Maar vreemd genoeg maakt dat me trots en ik tracht te verhullen dat ik van mijn stuk gebracht ben, door ietwat stug te kijken, alsof ik deze aandacht gewend ben. Ik kruis Noah, die lacherig een vinger naar me uitsteekt. ‘Jij! Engeltje! Tijd om met de duivel te spelen!’ Ik weet niet of hij haar of zichzelf bedoelt en voel me zenuwachtig worden. Niet alleen gaat zich hier blijkbaar iets nieuw en spannend afspelen, ik vraag me ook af hoe subtiel dit allemaal is. Eli is nog benodigdheden gaan ophalen voor de receptie, maar dat wil niet zeggen dat er niet iemand anders taken kan opleggen of ons zoekt. Dario is alvast uit het ...

... zich, hij is mee met Eli. ‘Binnen een kwartier in het tuinhuis’, zegt Noah. ‘Het tweede, waar de werkbank staat!’ Dan zie ik hem op de vrouw afgaan en naast haar aan het tafeltje gaan zitten.

Ik tracht mezelf wat tot kalmte te brengen maar ik voel me stukken zenuwachtiger dan gewoonlijk voor een seksontmoeting. Ik weet niet alleen amper of ik dit zal kunnen, ik heb ook geen enkel idee hoe dit te werk zal gaan. Maar Noah zal me niet in de steek laten, denk ik.

Uiteindelijk is het kwartier om. Op het terras is het tafeltje nu leeg. Ik begeef me naar het tuinhuis. De houten deur is los en ik stap naar binnen, waarna ik ze achter mijn rug op slot doe. Er is enkel een klein raam naast de deur dus de ruimte is erg schemerig. De grote werktafel staat prominent in het midden en ik zie Noah er tegen aan leunen, met de rug naar mij. Ik nader aarzelend en zie dan de vrouw op haar knieën voor Noah zitten, op een opgevouwen deken. Ze is overduidelijk aan het genieten van de paardenpik van Noah. Haar hoofd gaat aan een redelijk tempo op en neer over de bruine worst en ze maakt goedkeurende geluiden. Noah heeft zijn handen op haar hoofd gelegd en stuurt zachtjes mee. Ik merk opnieuw dat hij dit wat mechanisch doet, zonder veel genot te laten blijken. Hij grijnst wanneer hij me ziet.

‘Sabine, ik hoop dat je vandaag de zaken wat zwart-wit kan bekijken!’ zegt hij lacherig. Ik ben verrast dat Noah zo’n beeldspraak hanteert. De vrouw opent haar ogen en laat de dikke pik van Noah uit haar ...