Twee Verliefde Meisjes - 2 - Sex Verhalen

Twee Verliefde Meisjes - 2

... haar arm op en wuift ze mij vriendelijk toe. Ik heb nooit een geweldig goede band gehad met Paulien, maar sinds ik bij haar in de klas zit, zie ik haar regelmatig naar mij staren. Niet dat ik haar niet kan uitstaan, maar we hebben nooit eens echte gesprekken gehad met elkaar. Paulien is een mooie meid. Wel weet ik niet of ze ook een natuurlijke schoonheid is met die lading schmink die ze elke dag op haar gezicht heeft. Hoewel ze heel populair is en veel meisjes en jongens wel met haar bevriend willen geraken, zie ik ze toch heel vaak alleen, dit keer ook weer. Misschien is ze diep vanbinnen toch wel een verlegen en onzeker meisje en niet zulke stoere meid als iedereen altijd denkt. Ik besluit er verder weinig aandacht aan te schenken en wandel gewoon voorbij. Meer dan een beleefd knikje schenk ik er niet aan. Als ik verder stap, voel ik haar ogen branden in mijn rug. Ik weet zeker dat ze me bekijkt, maar stap gewoon door alsof er niets aan de hand is.

Aangekomen bij het lokaal duw ik voorzichtig de deur open. Ik zie Luna ijverig schrijven, zittend aan een bankje op de voorste rij. Als ik naar binnen ga, bekijkt ze me even en glimlacht dan verlegen. Meneer Stevens haalt zijn hoofd van achter zijn boek en hij zegt: "Wel, daar ben je meisje. Zet je maar ergens neer en vul dan deze bladzijdes in." Stevens duwt me drie bladzijdes in mijn handen waar verschillende vragen opstaan. Ik neem plaats op de bank achter Luna en ziet hoe ze voorzichtig haar mooie hoofdje omdraait. Ze ...

... kijkt me aan met haar prachtige glinsterende ogen. Het is niet te beschrijven wat er toen door mijn hoofd ging. Ik kon haar wel uren bekijken. Het hield echter snel op. Stevens roept ons tot de orde en snel draait Luna haar hoofd weer naar voor. Het lukt me maar niet me te concentreren. Mijn gedachten blijven steeds hangen bij één en dezelfde persoon, het mooiste meisje dat ik ken die bovendien maar één bank voor mij zit.

Plots wordt er onverwacht op de deur geklopt. Ik schrik op uit mijn dagdroom en richt mijn blik op de opengaande deur. Als een geschenk uit de hemel komt mevrouw Thielens, onze lerares Engels het lokaal binnen en vraagt aan meneer Stevens om even mee te komen. Ze moet hem dringend spreken. Stevens geeft ons de opdracht onze Wiskunde taak verder te maken zolang hij weg is. Ik zie dit als de ultieme kans om onder vier ogen te spreken met Luna. Zij blijkt net hetzelfde idee te hebben. Ze draait zich om en tegelijk spreken we elkaar aan. We moeten hier hartelijk om lachen en het ijs blijkt ook meteen gebroken te zijn. "Waarom ontloop je mij toch zo?" vraag ik haar rechtuit. Luna kijkt me verbaasd aan. "Zo bedoel ik het niet, ik weet alleen niet of je mij wel leuk vindt", antwoordt ze. "Ik dacht net hetzelfde." We lijken beide opgelucht wetend dat het allemaal een misverstand is. "I-i-ik-ik", zeg ik al stotterend. Ze legt haar vinger op mijn lippen en vult mijn zin aan. "Ik zie je graag", zegt ze overtuigend. De vlinders dartelen steeds meer rond in mijn buik en ...