Lucie en de buren - 2) Gluren - Sex Verhalen

Lucie en de buren - 2) Gluren

2) Gluren

Het is een goed gemutste Lucie die vrijdag, kort na de middag, op huis aan fietst. Op zo’n zonnige dag komt het haar mooi uit dat net vandaag op de school waar ze deeltijds lesgeeft een sportmiddag op het programma staat. Omdat de leerkrachten lichamelijke opvoeding de organisatie daarvan op zich genomen hebben, is haar aanwezigheid daar niet bij nodig. De tuin heeft dringend wat aandacht nodig, want tijdens de voorbije weken is dat er wat bij inschoten. Die extra halve dag vrij komt dus prima van pas. Ach, Dries en zij hadden wel wat belangrijkers te doen gehad tijdens de vakantie van haar man. Het wordt haar al warm om het hart bij de herinnering aan die heerlijke veertien dagen. Achter het huis gooit ze haar fiets tegen de gevel. Zo in de volle zon is het pas echt warm en Lucie besluitt om voor die tuinkarweitjes die ze in gedachte heeft, niet meer dan de hoogst noodzakelijke kledij aan te trekken.

Als ze enkele minuten later weer buiten komt, draagt ze dan ook enkel een spaghettitopje en een nauwsluitend sportbroekje. Zelfs haar ondergoed heeft ze maar uitgelaten. Met de bedoeling om eerst het gras te maaien loopt ze in de richting van het tuinhuis, maar dan wordt haar aandacht getrokken door het hoge gegiechel van een vrouwenstem en de bulderlach van een man. Het komt van achter de haag, Mon en Maya zijn ook thuis. Lucie zou er echter verder geen aandacht aan geschonken hebben, als Maya op dat moment haar stem niet had verheven.

“Nee Mon,’ ...

... hoort ze haar buurvrouw duidelijk zeggen. “niet nu en al zeker niet hier.”

“Waarom niet?” Ben je bang dat Lus ons zal bezig zien.?” opperde haar man. “Die is nog lang niet thuis hoor.”

Bij het horen van haar naam is Lucie een en al aandacht en ze blijft staan om niets van het gesprek te moeten missen. Waar hebben ze het over? Voorlopig wordt er echter niets meer gezegd. Het enige wat ze meent te horen is het geluid van schuifelende voetstappen. Het lijkt verdorie wel alsof die twee achter elkaar aan zitten. Als ze haar buurman weer hoort, blijkt dat nog te kloppen ook. Meteen begint er bij Lucie een lichtje te branden.

“Liefje, blijf nou toch staan,” hoort ze “Je weet hoe graag ik jouw eens een keer in de buitenlucht wil pakken.”

“Nee, Mon, stel je voor dat iemand ons zou zien.”

“Nou, Lus in ieder geval niet en wat dan nog?”

“Ik mag er niet aan denken zeg!”

“Schat, ik weet wel zeker dat Lus ons dat niet kwalijk zou nemen en een oogje dicht zou knijpen. Volgens mij is ze zelf trouwens een behoorlijk hete bliksem. Ben jij al vergeten hoe vaak overdag de slaapkamer gordijnen dicht bleven de voorbij twee weken?”

‘Verdorie,’ denkt Lucie ontzet. De buren hadden het in de gaten gehad dat Dries en zij vaak overdag het bed opzochten. Zouden ze het ook verder verteld hebben tegen hun andere buren?

Meer tijd om daarbij stil te staan heeft ze niet, want plots klinkt een duidelijke ‘auw’, gevolgd door ‘laat me los!’ Blijkbaar heeft Mon zijn vrouwtje te pakken ...