Stranddag - 1 - Sex Verhalen

Stranddag - 1

Samen lopen we het strand op. Mijn dochter Pien en ik, vol beladen met wat je zoal nodig hebt voor een dagje op het strand: parasol, koelbox met eten en drinken, handdoeken, schepjes, vlieger, en zo nog (te) veel meer. “Papa, ik wil de bal ook nog mee!” had Pien geroepen bij de auto, maar ik antwoordde “alleen als je ‘m zelf nog mee kan nemen” waarop de bal dus maar in de auto bleef.

Het is behoorlijk druk op het strand, dus we lopen een heel eind door om wat meer ruimte te hebben om ons heen. Als we dan ons plekje vinden is dat dicht bij de zee, maar wel boven de hoogwaterlijn, zodat we niet hoeven te verkassen bij de opkomende vloed. We maken het ons gemakkelijk en dan bekijk ik eens onze omgeving. Hier zitten we niet hutje mutje op elkaar, maar er zijn nog steeds veel mensen. Maar niks overmatigs “leuk om naar te kijken” in de zin van mooie toppless vrouwen of zo.

Na even een broodje gegeten te hebben pakt Pien haar schepnetje en gaat op jacht naar schelpen, zegt ze. Ik ga lui onderuit liggen en sluit even mijn ogen. Niet lang daarna komt Pien terug samen met een ander meisje en zegt “Hallo papa, dit is Nieke en we gaan samen een kasteel graven. Help je mee?” Ik heb daar niet overmatig zin in, maar help natuurlijk even mee. We zoeken een geschikte plaats om een kasteel te bouwen (zodat de vloed erbij kan komen, maar dat we nog wel even de tijd hebben om te bouwen eerst).

Pien en Nieke kletsen er vrolijk op los. Ze giechelen om de minste dingen en hebben ’t goed ...

... naar hun zin. Dat vind ik fijn. Dan komt een mooie vrouw in bikini naar ons toegelopen om Nieke op te halen. Het is haar moeder en ze kwam om haar nog weer in te smeren tegen de zon. Ik realiseer me dat Pien en ik geheel niet ingesmeerd zijn en dat ik ook geen zonnebrandcreme mee heb genomen. Voor mezelf vind ik dat niet zo erg, maar Pien kan ik niet zonder laten, natuurlijk.

Dus ik neem Pien mee en loop achter Nieke en haar moeder aan en als we bij hun plekje zijn stel ik me even voor en vraag enigszins verlegen of ze Pien alsjeblieft ook wil insmeren omdat ik t vergeten heb mee te nemen. Lachend krijg ik terug dat zij Marleen heet en gelijk wordt Pien dan ook ingesmeerd. De meiden gaan dan druk kletsend en spelend weer terug naar t zandkasteel. Ik bedank Nieke’s moeder en nodig haar uit om bij ons te komen, zodat ze dichter bij t kasteel zit en zicht heeft op haar dochter. Dat vindt Marleen een goed plan.

Samen nemen we hun spulletjes en lopen naar onze parasol. Marleen legt haar handdoek naast de mijne onder de parasol uit en zucht “he lekker, wat schaduw!” en gaat languit liggen. Ik kijk m’n ogen uit, want Marleen is best een mooie vrouw en zo vlak naast mij liggend heb ik goed zicht op haar. Toch pas ik ervoor op niet teveel naar haar te kijken. Ik wil niet dat ze zich ongemakkelijk gaat voelen door mij. Ik wil dat ze zich op haar gemak voelt.

We kletsen wat over onze dochters en ik kom er achter dat zij, net als ik, alleenstaande ouder is en daarbij niet of niet ...