1. Als Een 16-jarig...


    Datum: 27-12-2019, Categorieën: Familie Auteur: Meester.T, Bron: Opwindend

    Karin onderdrukte een juichkreet toen ze het koele bos in fietste. Ze spijbelde, zoals ze wel vaker deed 's zomers. Het was dan ook veel te mooi weer om in de schoolbank te zitten. Nee, dan liever het bos in, dat ze op haar duimpje kende. Ze wist precies waar de plekjes waren waar ze, ongestoord, urenlang kon dagdromen - haar favoriete tijdverdrijf. 'n Paar kilometer verderop verborg Karin haar fiets in een met struiken overgroeide greppel en een bijna onzichtbaar zandpaadje, dat tussen de oude bomen doorslingerde, leidde haar naar het stilste gedeelte van 't bos. Plotseling hield ze haar pas in. Een eindje voor haar uit liepen twee jongens, heel dicht tegen elkaar aan. Ze herkende haar broer Mark, die al 17 was - en dus 1 jaar ouder dan zij - maar de ander had Karin nog nooit eerder gezien. Ze vroeg zich af wat die 2 hier onder schooltijd uitvoerden... Karin besloot het tweetal te volgen. Voorovergebogen, van struik naar struik rennend om niet ontdekt te worden, sloop ze achter hen aan, er wel voor zorgend dat ze geen geluid maakte. Precies in het midden van het bos was een kleine, zonovergoten open plek, en aan de rand daarvan hielden Mark en zijn kameraad stil, blijkbaar om te beslissen wat of ze nu zouden doen. Voorzichtig kroop Karin nader, en ze slaagde erin om onopgemerkt binnen gehoorsafstand te komen. "Weet je zeker dat 't safe is?" vroeg de vreemde jongen met een duidelijk Amsterdams accent. Karin vermoedde dat hij in een van de vakantiehuisjes even verderop ...
    ... bivakkeerde. "Maak je geen zorgen,"stelde Mark hem gerust."Er komt hier nooit iemand." Bijna was Karin gaan giechelen, maar ze wist zich in te houden. Nieuwsgierig bestudeerde ze de vreemde jongen. Hij was grof gebouwd en zeker een kop groter dan haar broer, die vrij mager en helblond was. Zijn spijkerpak was verschoten en opgelapt. Hij scheen erg nerveus, ondanks Mark's kalmerende woorden. " Kom mee John," zei deze, tot Karins stomme verbazing een arm om de jongen zijn middel slaand. "Niemand kan ons hier zien." Zo gearmd liepen ze de open plek op en lieten zich in het warme gras vallen. Op handen en voeten sluipend als een indiaan volgde Karin hen zo ver als ze durfde. Zorgvuldig in de schaduw van de bomen blijvend wist ze een plaatsje te vinden vanwaar z e het tweetal wel niet kon horen, maar uitstekend kon bespieden. Wat ze daar zag deed haar hart een buiteling maken. Mark stond roerloos en met gesloten ogen in het gras, terwijl de jongen die hij John genoemd had hem voorzichtig, bijna teder uitkleedde! Binnen enkele minuten was Mark spiernaakt. Karin kon zien waar zijn zwembroek gezeten had; een zacht roze lijn om zijn gebruinde lijf. John streelde haar broer nu overal, en Mark genoot er zichtbaar van. Zijn pik groeide gestaag tot zijn volle lengte. Een groot deel ervan verdween zo nu en dan tussen John's lippen, die zuigende bewegingen maakten. Mark hield het hoofd van de jongen vast en klemde zijn kaken op elkaar... John kwam overeind en trok nu ook zijn eigen kleren uit, ...
«1234»