Bo Het Tienersletje - 6 - Sex Verhalen

Bo Het Tienersletje - 6

Een van de vier mannen die zich ondertussen als Vincent heeft voorgesteld zei zich zorgen te maken over mij als ik alleen naar huis zou fietsen. Hij had zijn nummer in mijn telefoon gezet en zei dat ik hem maar moest appen als ik thuis zou zijn. De andere mannen bedankte mij nogmaals voor de heerlijke avond en gingen hun eigen weg want hun taxi’s waren er. Vincent was als enige op de fiets maar moest wel compleet de andere kant op ten opzichte van mij. We zwaaide samen de andere mannen uit en ik vroeg hem toen of hij ook de man was wie als eerst aan mijn kont zat of wellicht als tweede. Hij zei naar eerlijkheid te bekennen nog niet eens aan mijn billen gezeten te hebben. “Niet” zei ik verbaasd en met een flauwe lach draaide ik mij om naar hem met mijn kont uitgestoken. “Wil je niet dezelfde ervaring als je vrienden dan” zei ik hem plagerig terwijl ik met mijn billen heen en weer begon te schudden. “Denk je dat ik verleid wordt door wat stof in een broek” zei hij killetjes. Arrogant keek ik hem aan, hoe durfde hij dat tegen mij te zeggen. Hij een man van 48 die zo luchtig doet dat een knappe 16-jarige haar kontje aan hem presenteert, nou en dat die dan in een skinny-jeans zit. “Ow is dat zo dan. En waardoor word jij verleid dan” vroeg ik hem brutaal en beetje uit de hoogte.

Man: Ik heb wel vaker een stel billen gezien meid, laat staan als er ook nog een broek overheen zit.

Ik: Je vrienden konden hun ogen anders niet van mij afhouden, en jij ook niet.

Man: Het was ...

... een leuk showtje zeker maar niet meer dan dat.

Ik: Weet je hoeveel jongens een moord voor dat zogenaamde showtje.

Man: Geen idee, ik in ieder geval niet.

Ik: Dus waar zou jij dan van genieten?

Man: Dan zal op zijn minst je broek uitmoeten meid.

Ik wist gewoon niet wat ik hoorde deze brutale vent vraagt eigenlijk gewoon aan mij of ik mijn broek naar beneden wil doen. Ik wil mij niet laten kennen en natuurlijk voel ik ook zijn dominantie waar ik dan wel weer van geniet. “Prima doen we dat toch, alleen niet hier straks ziet mijn baas het nog of andere collega’s die dat niks aangaan” zeg ik er voorzichtig achteraan. “Zo trots op dat lichaam van je maar ojee als andere het zien he” zegt hij dan plagend. “Nee ik kies zelf wie mijn lichaam mag bewonderen, hoe dan ook wil je nog zien loop dan even mee naar dat steegje” en ik loop dan naar een steegje verderop. “Wat als ik daar niet heen wil lopen” zegt hij neutraal. Ik word echt gek van deze vent hoe nonchalant hij over deze eer doet dat ik dit voor hem wil doen. “Dan krijg je ook niks te zien” snauw ik hem daarom ook af. Hij haalt dan tot mijn grote verbazing zijn schouders op en loopt naar zijn fiets. Ik weet niet wat ik meemaak maar toch wil ik nu wel zijn goedkeuring hebben. Ik val voor zijn neus op mijn knieën en zeg hem “okay dan please ga met mij mee het steegje in. Dan kan je zien hoe mooi dit lichaam werkelijk is zonder die broek” en ik kijk hem smekend aan. “Hoe kan ik over je hele lichaam oordelen als ik niet ...