Straf - Sex Verhalen

Straf

Elaine zit in het nablijf lokaal en kijkt zuchtend op naar de klok, ze vraag zich af hoe lang Meneer Schotman haar wil laten nablijven en wat hij gaat zeggen. Geïrriteerd rolt ze met haar pen van de ene kant naar de andere kant van de schoolbank. Ze kan goed overweg met meneer Schotman en had daarom gehoopt dat ze niet zou hoeven nablijven toen hij haar betrapte met haar spiekbriefje. Ze had het nog zo goed bedacht, een briefje onder haar rokje, geen docent die daar zal kijken, dacht ze. Maar net als ze die moeilijke wiskundige formule wil afkijken loopt meneer Schotman opeens langs. Ze schrikt en corrigeert haar rokje, maar het is te laat hij heeft haar betrapt. Hij knijpt haar in de schouder en fluistert in haar oor “na je lessen ga je naar het nablijflokaal en wacht daar op me!” Ze krimpt ineen en het rood bekruipt haar gezicht van schaamte. Dit was wel de laatste docent waardoor ze betrapt wilde worden, ze vind hem leuk en flirt dan ook wel eens stiekem met hem. Hij reageert er nooit op en ze doet het alleen als ze zeker weet dat niemand van haar klasgenoten oplet.

Ze laat een diepe zucht ontsnappen en tikt iets te hard tegen de pen waardoor hij van de schoolbank rolt en een paar meter bij haar vandaan tot stilstand komt. Ze rolt met haar ogen en zucht nog dieper “ook dat nog…” denkt ze. Ze staat op van haar stoel, loopt naar de pen en buigt voorover om haar pen te pakken als ze merkt dat er iemand binnenkomt. Elaine versteend als ze beseft dat haar roze slipje ...

... volledig zichtbaar is onder haar geruite rokje. Ze voelt de ogen van meneer Schotman over haar lichaam glijden en ze merkt dat haar schaamstreek begint te gloeien. Elaine hersteld zich snel, pakt haar pen, duwt haar rokje naar beneden en staat nu bijna voor meneer Schotman met haar handen in elkaar gevouwen achter haar rug. Haar wangen gloeien en het liefste zou ze door de grond zakken van schaamte. “dag meneer Schotman, ik eh… had mijn pen laten vallen dus eh… ik ga wel weer zitten…”

Zonder hem aan te kijken loopt ze terug naar de schoolbank voor in de klas bijna recht tegenover het bureau waar de docent altijd zit. Ze gaat zitten en plaatst haar handen in haar schoot zodat haar rokje het roze slipje goed bedekt. Elaine slikt als ze merkt dat meneer Schotman geen intentie heeft om te gaan zitten, in plaats daarvan loopt hij naar haar toe met een streng gezicht. Haar ogen schieten heen en weer, angstig kijkt ze strak naar beneden vastbesloten om niet op te kijken. Hij komt heel dichtbij en zegt “Elaine?!” Ze hoort de boosheid in zijn stem en ze weet dat ze hem beter aan kan kijken maar dat durft ze niet. Hij pakt haar kin beet en duwt haar hoofd omhoog zodat ze niet anders kan dan hem aankijken. Ze verdrinkt in zijn grijs/groene ogen en vindt het niet leuk om te zien dat hij zo boos op haar is. “heb je nooit geleerd dat het onbeleefd is om mensen niet aan te kijken als ze tegen je praten?” reageert hij stug. Ze krimpt ineen en kan geen woord meer uitbrengen, ze wil knikken maar ...