Chasse Patate - 8 - Sex Verhalen

Chasse Patate - 8

Ik had m’n schort net aan, en het belletje bij de deur rinkelde al. Echt uitleg had ik nog niet gekregen verder, maar ik moest meteen hard aan de bak. Soms was de praktijk de beste manier om het te leren. Ik was verbaast hoe druk het was, en de hele ochtend door. Ik moest alleen nog uitlopen, dat was makkelijk. 3 tafeltjes binnen en 2 buiten. Maar ondertussen kwamen ook de hele ochtend door mensen binnen die dan gewoon gebak of een broodje kwamen halen. Als het kon, hielp ik Piet zelf even, niet dat ik gelijk van grote waarde kon zijn. Het was eigenlijk te druk om aardig te zijn tegen elkaar, maar met name tegen Aafke probeerde ik erg vriendelijk te zijn. Ook zij droeg een mooi zwart schortje. Met een knoop op haar onderrug werd het strak getrokken tegen haar lichaam. Al zou ik dit werk niet leuk vinden, wat ik het tot nu toe nog wel vind, dan zou ik hier nog zo graag werken. En dan zou het alleen maar zijn om het feit dat ik met haar mag optrekken. Wat een vrouw. Een lach zo mooi en breed en vriendelijk dat iedere klant altijd met een gelukkig gevoel naar huis gaat. Er kwam hier overigens wel een bepaald slag mensen. Veel hipsters. En dan wel los van de mensen die gewoon brood kwamen halen. Maar de gasten die allemaal bleven zitten en er een kopje koffie bij namen, waren toch wel voornamelijk hipsters. Of mensen die deftig praten zonder dat ze er deftig uitzagen. ‘’Classy Alternative’’ had Aafke het genoemd. Zelf was ze zo niet. Ze was juist heel opgewekt en zorgeloos ...

... leek ze hier altijd aan de slag te zijn alsof niets anders er toe deed. Dat bewonderde ik meteen al aan haar. Het deed me naar haar doen opkijken. Wie er ook voor haar stond, ze behandelde ze allemaal op dezelfde manier. Iets wat ik nog moest leren. Durfde nog net asjeblieft en dankjewel te zeggen, en op het moment dat Aafke me naar een tafeltje stuurde om een bestelling op te nemen, brak het zweet me al uit. Maar ze was ook aardig tegen mij, en ze gaf me de tijd en hier en daar een tip, zodat ik aan het einde van de ochtend al een tafeltje van 2 kon helpen zonder te stotteren. En dan gaf ze me een klopje op m’n schouders en een knuffel en voelde ik me helemaal slap worden. En ik ging ook even kapot toen bleek dat ze eerder klaar was dan ik, en dat Piet mij achterhield om nog het 1 en ander uit te leggen. Maar zo zonder haar was het toch minder leuk. Maar nog steeds wel heel erg leuk. Piet was ook een geweldig aardige man. Je kon zien van wie Aafke het had. Deze zaak was ook echt voor mensen die deze aardigheid, die je tegenwoordig niet zo vaak meer ziet, nog konden waarderen. Ik was al langer aan het werk dan ik had gemoeten, maar Piet was ijverig in zijn uitleg en ik wilde ook niet vragen of ik al naar huis mocht. Vond het nog altijd leuk, en zelfs interessant. Niet dat hij me broodjes leerde bakken, maar hij noemde gewoon een hele reeks aan regeltjes op waaraan ik me moest houden om de klanten tevreden te houden. Gewoon een standaard protocol van etiketten, als je het mij ...