Stille wateren-1 - Sex Verhalen

Stille wateren-1

[ Een verzoekverhaal geplaatst onder Tieners, het had voor een heel groot deel ook bij Lesbisch kunnen staan. ]

Een willekeurige doordeweekse dag half juni. Ergens op een school in een middelgroot plattelandsstadje is een les in lichamelijke opvoeding, gymles zeiden we vroeger, aan de gang. De jongens en meiden uit 5 vwo hebben net een oefening gedaan en de leraar laat ze in een rij komen. Hij telt snel, even aantal meisjes en oneven aantal jongens.

“Eerst in volgorde van lengte gaan staan, jongens bij de jongens en meisjes bij de meisjes. De grootste rechts, voor jullie links.”

Er wordt wat door elkaar heen gerend maar dan staat iedereen weer in de rij. De leraar kijkt goedkeurend.

“Theo, jij hier bij mij” zegt hij tegen de langste leerling.

“We gaan handstand oefenen. Weten we het nog? Goed je handen neerzetten, vingers spreiden en dan benen omhoog gooien tot je in evenwicht bent.”

De leraar doet het vloeiend voor en blijft een paar seconden op zijn handen staan en zakt dan heel beheerst weer terug. In de rij klinkt geroezemoes.

“Goed twee aan twee en om beurten oefenen. De dames aan die kant, de heren aan deze kant.”

Roos treft Carla weer, zoals wel vaker bij oefeningen waar de lengte een rol speelt. Twee totaal verschillende meisjes maar wel even lang, eenzelfde postuur en kort voor de zomer allebei 18 jaar geworden. Roos, de blonde dochter van een fabrieksdirecteur, lange haren, leuk gezicht en redelijke borsten.

Carla het donkerblonde ...

... meisje, heel lang haar en ook behept met een leuk gezicht en wat grotere borsten, dochter van een moeder die haar vent niet kon boeien en die verdween toen Carla negen jaar oud was. De scheiding destijds maakte veel indruk op haar, mede door de vele ruzies die ermee gepaard gingen. Ze is toen ook een jaar blijven zitten.

Een verschil in karakter en in uitstraling, maar niet in aantrekkingskracht. De meisjes zitten al vanaf de brugklas bij elkaar in de klas en gaandeweg de tijd hebben ze toch een band opgebouwd. Carla heeft het vertrouwen van Roos nooit beschaamd, nooit heeft ze over haar geroddeld met anderen. Ze heeft vaak bewonderend naar haar gekeken en gedroomd over haar lijf. Iets wat ze Roos nooit heeft verteld.

Roos heeft nooit een onvertogen woord tegen Carla gezegd, ze weet van haar situatie en hoe ze leeft bij haar moeder. De manier van doen van Carla, haar houding en vooral het niet roddelen waardeert Roos heel erg. Soms droomt ze van haar lijf maar dat weet Carla niet.

Roos is, net als Carla, een jaar ouder als de meeste anderen. Op de lagere school heeft ze een tijd in het ziekenhuis gelegen en daardoor moest ze het vijfde leerjaar overdoen. Als oudste van de klas is ze leidster van een groepje meiden en haantje de voorste met nieuwe kleding. Ook was ze de eerste op school met een smartphone en maakte daar de blits mee.

Carla het stille meisje, vaak alleen en voor de buitenwereld in zichzelf gekeerd, een mobiele telefoon had ze niet en ze had nooit nieuwe ...