1. Jessica en Zineb 2


    Datum: 15-11-2019, Categorieën: Lesbisch Auteur: MindsEye, Bron: Gertibaldi

    Na een aantal jaren niets te hebben gepubliceerd (buiten een erotische roman), bij deze het tweede deel van een verhaal wat ik acht jaar geleden schreef. Reacties en commentaren altijd welkom.
    
    Langzaam keerde Jessica terug naar het land der levenden. Ze lag in haar tweepersoonsbed op haar buik, helemaal naakt, met de dekens half over zich heen. Heel langzaam drong het tot haar door wat er gisteren gebeurd was: ze had seks gehad met haar vriendin Zineb. En het was zo heerlijk intiem, maar ook geil geweest dat ze voelde dat de lust nog in haar brandde. Slaapdronken liet ze haar hand naar de andere kant van het bed dwalen en vond daar niets dan leegte. Het bed voelde niet eens beslapen meer aan… was het dan allemaal maar een droom geweest?
    
    Ze opende haar ogen en keek naast haar. De plek in het bed was leeg, maar de dekens waren terug geslagen en aan de kreukels van het laken was duidelijk te zien dat hier wel degelijk iemand gelegen had. Jessica dwong zichzelf haar ogen te openen en goed wakker te worden. Ze probeerde de slaap uit haar ogen en hoofd te wrijven, zodat ze helder kon nadenken. Hier had ze Zineb gekust, gestreeld en bevredigd en hier was ze gekust en bevredigd door haar. Na hun heftige orgasmes had Zineb tegelijkertijd gelachen en gehuild en Jessica had haar vastgehouden tot ze samen in slaap waren gevallen, Zineb met haar hoofd op Jessica’s mooie zachte borsten. Vaag rook ze de geur van haar bloemenshampoo nog en een lange zwarte haar lag op het tweede ...
    ... hoofdkussen. Nu pas viel haar oog op het briefje dat ook op het hoofdkussen lag. Het lag dichtgevouwen, dus ze pakte het op en vouwde het open.
    
    “Lieve Jessica,” las ze, “Ben niet boos dat ik al weg ben. Het is even teveel voor me. Ik bel je. xxx. Zineb.” Op de i van Jessica had Zineb een hartje getekend, net als op de i bij haar eigen naam. Heel even dacht Jessica: Het is net een man. Weg voor het ontbijt en een briefje met “ik bel je’. Maar ze wist dat dat niet klopte. En ze kon begrijpen wat Zineb nu moest voelen. Ze moest leren omgaan met deze gevoelens.
    
    Jessica zelf vroeg zichzelf ook af wat dit nu was. Was ze lesbisch? Dat had ze nooit voor mogelijk gehouden. Als sinds haar veertiende ging ze met jongens om. Ze had al drie keer een relatie gehad met een jongen, talloze one night stands gehad. Ze kende eigenlijk maar één lesbische vrouw, een oudere dame bij de dansvereniging waar ze tot haar 17de had gedanst en die altijd had gepraat over mannen alsof het een soort tweederangs burgers waren die nauwelijks van gorilla’s verschilden in hun doen en laten. Jessica voelde het zelf helemaal niet zo. Was het gewoon omdat zij en Zineb zulke goede vriendinnen waren, dat dit was gebeurd? Was het iets eenmaligs geweest, iets waar ze over een paar jaar blozend aan terug zou denken?
    
    Ze vulde haar geest met de gedachte aan Zineb. Het beeld wat opgeroepen werd was ongekend erotisch, Zineb in haar bed, die zich omdraaide en haar wenkte, gehuld in een ondeugende variant van de glimlach ...
«1234...9»