1. Mini - 19


    Datum: 13-11-2019, Categorieën: Romantisch Auteur: Keith, Bron: Opwindend

    Ik friste me even op en was er toen klaar voor. Een kwartier later kwam de delegatie binnen: vier heren en één dame van een Engels offshorebedrijf. De heren bestonden uit één CEO en drie technici, de dame was een nogal uitdagend geklede brunette van een jaar of veertig, voorgesteld als Financial Director. Haar blouse had wel een knoopje meer dicht gekund om haar borsten in bedwang te houden. Joline kwam binnen met de koffie en thee, samen met Henk die ik voorstelde als een van mijn teamleden en mijn plaatsvervanger. Henk ging op een stoel tegen de muur zitten.
    
    Toen de thee was ingeschonken en Joline de deur achter zich had dichtgedaan, zei de CEO: “Allright, Mr. Jonkman, the floor is yours!” Een uur later waren ze alweer weg. Het enige wat ze achterlieten was een contract voor een order van 40 miljoen Euro. De presentatie was vlekkeloos gegaan; veel makkelijker dan tegenover mijn eigen team. Weinig technische vragen en twee vrij oppervlakkige vragen van de financieel directeur die ik onmiddellijk kon beantwoorden. Toen de papieren door Theo en de CEO getekend waren, verdwenen ze snel naar een andere bespreking, bij Damen Shipyards. Theo gaf me een stomp tegen de schouder. “Nou Kees, daar ligt een contract voor 40 miljoen euro. Werk van jouw stelletje zeerovers… Je hoeft niet bang te zijn om het eerstkomende jaar in de WW te komen, en je team ook niet. Jullie hebben er hard voor gewerkt, dus moet je ook maar hard naar huis gaan. Wegwezen met je hele bende; ...
    ... morgenochtend tien uur hier zijn, dan trakteer ik op gebak. Kan er denk ik wel af, na zo’n order…” En hij verdween.
    
    Henk liep naar me toe. “Gefeliciteerd, ouwe reus. Je deed ’t perfect. En die dame heb je compleet ingepakt. Die hing aan je lippen…” “Hmmm, ik prefereer iemand anders aan m’n lippen, die zit hiernaast. Kom, we gaan de mannen vertellen dat ze weg moeten wezen!” We liepen naar de groepsruimte en Henk vertelde kort het verhaal. Ze applaudiseerden. André zei droogjes: “Gelukkig duurt dit project ruim een jaar. Dat houdt in dat ik op z’n vroegst over een jaar van de Merwedebrug af hoef te springen.” “Ik zal Theo vragen of hij wat clementie met je heeft, André. Dan heb je misschien twee jaar. Heren: morgenochtend tien uur hier zijn, dan trakteert Theo op taart. Uitslapen dus, hebben jullie wel verdiend. Dank je wel!” Ginnegappend verlieten ze de ruimte en ik liep naar mijn bureau om nog wat zaken te regelen.
    
    Even later kwam Joline binnen. “Én? Hoe ging het?” Ik draaide me naar haar om en kuste haar. “Zoals Theo tegen me zei: wij hoeven het eerste jaar niet bang te zijn om in de WW terecht te komen. Contract is binnen!” Ze kuste me terug. “Gefeliciteerd! Dat heb je dus prima gedaan!” Ik schudde mijn hoofd. “Nee, niet ik… Het team. Inclusief een van de dames van de administratie die de hele calculatie heeft gedaan. Shit! Die moet ik trouwens óók nog bedanken en ook naar huis sturen, want ook zij heeft hier keihard aan gewerkt!” Ik liep een paar deuren verder en bedankte ...
«1234...8»