Logeervakantie op het platteland, deel 5 - Sex Verhalen

Logeervakantie op het platteland, deel 5

... leer ik je wel hoe je daarmee omgaat. Is er iets anders, dan wil ik dat ook graag weten, oké?"

"Ik zal er aan denken, Helen."

"Oké." knikte ze, "Zou je graag even met de boot willen varen?"

"Hm, nee, misschien morgen." zei hij, terwijl hij probeerde niet naar haar borsten te kijken, want dat zou ze nu direct zien.

"Is er iets anders misschien, dat je graag wilt?" Helen had nog steeds het gevoel dat er wel degelijk iets was, maar ze wilde het van hem zelf horen.

"Ik zou niet weten wat." haalde hij zijn schouders op.

"Mag ik je eens iets persoonlijks vragen, Wim." vroeg Helen vriendelijk, terwijl ze een hand op zijn schouder legde. Ze besloot dat een klein beetje aanmoediging geen kwaad kon.

"J-jawel." antwoordde hij, een beetje verwonderd.

"Ik denk dat jij wel weet wat je graag zou doen, maar dat je dat niet durft te zeggen. Klopt dat?"

"Wat zou dat dan moeten zijn?" vroeg hij, nu blozend.

"Wim, ik heb heus wel gezien dat je steeds naar me zit te kijken, hoor. En dat vind ik helemaal niet erg, want elke vrouw vindt op zijn tijd een beetje aandacht van een man wel prettig. Maar waarom zit je naar me te kijken, jongen?"

"Moet ik dat eerlijk zeggen?" vroeg hij met een rood hoofd.

"Ja, ik vind dat we altijd eerlijk tegen elkaar moeten zijn. Want een antwoord verzinnen kan ik zelf ook wel."

"En je zult niet boos worden?"

"Dan zou ik erom vrágen dat je me niet een eerlijk antwoord geeft, en dat wil ik nu juist wel graag. Je kunt me rustig ...

... alles vertellen, Wim. Ik beloof je dat ik niet boos zal worden, en je ook niet uit zal lachen."

"Oké." Hij knikte, maar zei nog even niets. Daarom drong Helen glimlachend een beetje aan:

"Nou, vertel je het me nog?"

Hij keek een andere kant op, want hij durfde haar niet aan te kijken, toen hij bedeesd zei:

"Ik zat naar jouw borsten te kijken."

Helen lachte vertederd zonder hem uit te lachen, draaide haar benen van de stretcher af en ging naar hem toe zitten.

"Jij hebt de hele tijd naar mijn borsten zitten kijken?"

"Eh . . . ja."

"En wat vind je ervan?"

"Ze lijken me heel mooi, Helen. En ze zijn vast groot."

"Dat denk ik ook wel, ja." glimlachte Helen, die nu haar beide handen op zijn schouders legde en hem min of meer dwong haar aan te kijken. Weer zag ze zijn ogen naar haar borsten gaan; ze liet hem even zijn gang gaan en zei toen zacht:

"Vind je ze echt mooi, Wim?"

"Ja zeker."

"Maar zo zie je niet zo heel veel, denk ik. Zou je ze niet liever eens helemaal willen zien?"

"Je bedoelt helemaal bloot??" vroeg hij en zijn hoop nam ineens met enorme sprongen toe, terwijl Helen lachte toen ze de bult in zijn broek nog groter zag worden.

"Ja Wim, ik bedoel helemaal bloot. Wil je ze graag eens bloot zien?"

"Nou ja, als dat mag." riep hij bijna opgewonden uit.

"Oké jongen, jij mag mijn borsten zien, helemaal."

Glimlachend haakte ze haar topje los en gooide het in het gras. Daarmee gaf ze haar jonge neef voor het eerst een vrije, ...