De Zeemeermin, Nr. 17 - Sex Verhalen

De Zeemeermin, Nr. 17

Veel van mijn jeugdvakanties heb ik doorgebracht aan zee, steeds in hetzelfde hotel. Mijn ouders waren niet zo avontuurlijk aangelegd en hielden niet van verre reizen. Twee weken rust en kalmte aan de Belgische kust, dat was hun ultieme idee van vakantie. Het hotel waar we jaar na jaar verbleven bestond uit meerdere gebouwen die zich op een uitgestrekt domein bevonden. Naast het centrale gebouw lagen een aantal bungalows verspreid in de vorm van een groot hoefijzer. Je kon over een door bomen overdekt pad langs de platte huisjes met de rode daken wandelen. De bungalows waren van elkaar gescheiden door een stukje groen vol bomen en struiken. Ze hadden ieder een naam die verwees naar de kust en de scheepvaart: Het anker, De loods, De schuit, De duin, De mast… Het zijn namen die me na zoveel jaren nog steeds nostalgisch maken...

Ik was vijftien die zomer en alleen maar nieuwsgierig naar alles wat met meisjes te maken had. Het leek alsof zij het enige waren waar ik nog aan kon denken. Ik kon me op niets anders meer concentreren. ‘Love is like oxygen/ You get too much, you get too high/ Not enough and you're gonna die’, zong de Engelse band The Sweet dat jaar, achteraf gezien hun laatste grote hit voor hun split. Maar zo voelde ik me tijdens die zomer: alsof ik in ademnood was, alsof ik ging sterven. Ik hunkerde naar liefde, of wat ik dacht dat liefde was. Misschien dat het dit jaar hier aan zee zou gebeuren? Ik was lusteloos en rusteloos tegelijk. Overrompeld en verward door ...

... teveel onduidelijke emoties en verlangens waarvoor ik geen uitdrukking kende. Ik wist alleen dat de vervulling van mijn verlangen ergens te vinden was in die mysterieuze lichamen, die zachte rondingen en die verborgen gaatjes die me al maanden van mijn nachtrust beroofden en me wanhopig deden masturberen. Zonder te vinden wat ik zocht...

Met mijn niet te bevredigen nieuwsgierigheid duurde het niet lang voordat ik in de gaten kreeg dat de achterkant van de meeste bungalows gebruikt werd om te zonnen. De bungalows werden door een hoge haag voor de ogen van de buitenwereld afgeschermd. De achterkant was dus een perfect privé plekje om al dan niet volledig naakt te zonnen. De enige mogelijkheid om dicht genoeg en ongezien bij die achterkant te komen, waren de dichtbegroeide stukjes groen tussen de bungalows. Ik kleedde me zo donker mogelijk om niet op te vallen. Geen rode of gele of groene t-shirt, maar een zwarte of een donkerblauwe. Voor de zwembroek idem dito. Het was geen makkelijke opdracht. Een krakende tak en ik moest me uit de voeten maken. Dat gebeurde ook een aantal keren. Telkens bleef ik met de schrik rondlopen dat iemand mij gezien had. Zo zag ik op een dag een mollige grootmoeder in een ligstoel liggen slapen. Ze had zonnebril en een strooien zonnehoed op. Ze droeg een lichtblauwe bikini met witte sterretjes. Ik vond haar geil. Ze lag met haar benen wijd open en had haar bh naar beneden getrokken! Haar dikke witte hangtieten bengelden aan beide kanten van haar ...