De kennel club - Sex Verhalen

De kennel club

Ellen hoorde het nieuws in Amsterdam en viel bijna flauw van de schok. Haar tante, thuis in Maastricht, vertelde haar dat haar moeder betrokken was geraakt bij een autoongeluk en helaas was overleden. Ze wilde zo snel mogelijk naar huis. Het was de verschrikkelijkste dag van haar leven. Ze pakte snel de meest noodzakelijke dingen in een tas en snelde met de eerste de beste trein naar het zuiden. Ze zag haar weerspiegeling in het raam van de trein, ze zag er niet uit, rood-gehuilde ogen en verdriet lieten niet bepaald iemands beste zijde zien. Maar zelfs zo zag ze er nog beeldschoon uit, ze had de looks van haar moeder... zij had lang donkerbruin haar en donkerbruine ogen, haar lichaam was slank, fijn, mooi gevormd en stevige borsten, net als haar moeder... als je niet op het leeftijdsverschil lette, hadden ze zusters kunnen zijn. Ze staarde naar de langsvliegende polders en ze dacht terug aan de emails die ze elkaar toestuurden als ze niet bij elkaar waren... ze hadden heel regelmatig contact, maar ze was nu toch al een maand of drie niet thuis geweest. Haar vakantie stond pas over een maand op de planning, dan zou ze haar weer gezien hebben... en nu dit...

Haar tante stond op het perron in Maastricht, ze omarmden elkaar en barstten in huilen uit. Ze wilde haar moeder nog een keer zien en enkele uren later was ze in het mortuarium. De gastheer bracht haar naar de ruimte waar haar moeder opgebaard was... ze lag erbij alsof ze sliep, Ellen barstte opnieuw in huilen uit ...

... en kuste haar gezicht. Ze was gekleed in een zomerse jurk en het leek alsof ze ieder moment weer op kon staan. Ze streelde haar moeders gezicht en boog zich naar haar over om haar nog een keer te knuffelen. Haar tranen drupten op haar bovenlichaam. Toen ze dat bemerkte, nam ze een zakdoekje om ze weg te vegen. Terwijl ze dat deed, verschoof de jurk een beetje en zag Ellen tot haar verbazing dat haar moeder een kleine tattoo op haar borst had, net boven de welving van haar tepelhof. Een tattoo in de vorm van een hondenpootje... Ellen wist niet dat haar moeder ooit een tattoo had laten zetten. Maar wat deed het er ook toe... Twee dagen later was de uitvaart en familie en vrienden vulden de aula in het crematorium. Haar familieleden herkende ze wel, maar er waren best veel vrouwen die ze niet kende. De vrouwen condoleerden haar ook, de meesten in tranen... het viel haar op dat het stuk voor stuk knappe vrouwen waren. ‘Ik weet toch maar weinig van mijn moeder's bezigheden als we niet samen waren,’ dacht Ellen. Na de uitvaart en het afscheid was Ellen zowat uitgeput en wilde ze alleen nog maar naar huis, haar moeders huis, dat nu haar huis zou worden... haar tante bracht haar en daar aangekomen namen ze afscheid. Ellen liep naar binnen, het voelde nu niet aan als thuiskomen, het was meer alsof ze nu een vreemde was...

De volgende dag nam ze contact op met haar werk en stelde voor dat ze een tijdje van thuis uit zou werken. Ze vonden het goed en Ellen maakte voor zichzelf een ...