Vrouw als huurbaas - Sex Verhalen

Vrouw als huurbaas

Ik heb vier jaar bij een kameraad gewoond, omdat ik toen aardig wat schulden had en dat ik op straat was gezet. Hij heeft mij toen aangeboden, dat ik bij hem kon intrekken. Zodat ik mijn schulden kon aflossen en daarna weer op eigen benen kan staan. In het begin hadden we een afspraak met elkaar gemaakt. Als ik het huishouden erbij deed, hoefde ik geen huur te betalen. Zodat ik snel van mijn schulden af zou zijn, dat ging goed tot een jaar geleden.

Mijn kameraad kwam toen bij mij, hij zei toen, dat ik toch een deel van de huur moest gaan betalen. Dat vond ik goed en zei toen ook tegen hem dat hij dan ook mee moest helpen in het huishouden. Daar ging hij mee akkoord, ik betaalde elke maand een deel van de huur. Maar elke keer als het huishouden gedaan moest worden, had hij een smoes om het niet te doen. Dan ging hij weg om zijn familie te helpen, dat vond hij belangrijker dan mij helpen. Met tegenzin maakte ik dan toch het huis schoon. Als ik het dan met hem erover had, zei hij bot “als het je niet bevalt ga je toch ergens anders wonen”. Dat ging toen niet en daarmee had hij mij. Want toen had ik geen contact met mijn familie en andere vrienden, ik had hen daarvoor gebruikt voor eigenbelang.

Een halfjaar geleden, had ik eindelijk al mijn schulden afgelost. Toen besloot ik weer contact op te nemen met mijn familie en andere vrienden. Die waren daar eerst aardig sceptisch over, van hen moest ik laten zien dat ik veranderd was. Dat liet ik duidelijk zien, dat ik erg ...

... veranderd was. Met mij ging het goed, maar met de kameraad waar ik in huis woonde niet. Ik kwam er toevallig achter, omdat ineens de kabelaanbieder ons afsloot. Toen ik hem vroeg wat er aan de hand was, deed hij heel verbaasd en zei, dat hij niet wist waarom we waren afgesloten. Daarna ging hij snel weg, vanaf dat moment zag ik hem heel weinig. Drie maand later kwam hij in het weekend, hij kwam wat spullen ophalen. Hij nam aardig wat mee, toen ik hem vroeg als hij ging verhuizen. Antwoordde hij tegen mij, dat hij niet ging verhuizen en dat ik daarover geen zorgen hoefde te maken. Daarna zag ik hem helemaal niet meer, een paar weken later kwam er een brief van de wooncoöperatie. Ik heb deze brief gelezen door de lamp, daarin stond dat mijn kameraad. Een rekening van ongeveer 1200 euro moest betalen binnen drie dagen. Als hij niet betaalde, zou er een incassobureau worden ingeschakeld. Deze zou dan een uitzettingprocedure gaan starten. Dus op dat moment besloot ik naar andere woonruimte te zoeken.

Ik schreef mij toen in bij de wooncoöperatie, daar hoorde ik dat er een wachtlijst was. Je moest minimaal een jaar ingeschreven staan voordat je kans had op een woning. Ik wist dat ik niet meer zolang zou hebben, dus ik vroeg als ik geen urgentie kon krijgen. Maar dat kreeg ik niet, maar de dame achter de balie. Vertelde mij, dat er hier in de buurt een particuliere stichting zat, die ook woonruimte aanboden. Dus ik ging daar naar toe, daar werd mij uitgelegd hoe zij werkten. Daarna ...