Escort Sonja's Concurrentiebeding... - 1 - Sex Verhalen

Escort Sonja's Concurrentiebeding... - 1

Sonja was ooit mijn overbuurmeisje. Ik zag haar opgroeien. Van mooi tot mooier en nog mooier. Op een gegeven moment kreeg ze een toen al bijna kale vriend (da's tegenwoordig mode, meer haar onder je neus dan erboven), ze raakte zwanger, ging verhuizen en ik verloor haar helaas uit beeld. Terwijl er bijna geen mooier beeldvulling te bedenken was. Maar sinds haar snelle scheiding zie ik haar weer regelmatig bij haar (oppas)ouders komen en met haar jonge zoontje over de stoep wandelen. Dan begint mijn pik naar haar mooie lijf te verlangen.

Het lot zorgde ervoor dat ze door mijn campagnon Mireille werd aanbevolen voor ons nog groeiende escortbureautje, en dat gaf mij een volkomen legitiem excuus om met haar contact te hebben. Niet als oude geile overbuurman, maar als opdrachtgever, want ik had haar onlangs zelf aangenomen als escortdame. Voor het SM-segment, want daar had Mireille haar voor aangeraden, omdat ze had zelf niet zag zitten dat onderdeel op zich te nemen en al een keertje flink door het ijs was gezakt bij een klant. Met ons mannelijke slaafje Sven erbij.

Laatst zag ik Sonja weer een keertje lopen over de stoep, nu alleen. Ze had kennelijk haar zoontje bij opa en oma geparkeerd, misschien omdat ze zelf moest werken. Niet voor mij in ieder geval, want ik had haar niet voor die middag of avond geboekt. Maar ze was natuurlijk vrij om haar vrije tijd zelf in te vullen, zolang ze maar niet ook voor een ander escortbureau werkte of zelf op die manier aan de slag ...

... ging, op haar rug. Want ik had haar verteld dat dat niet kon. Concurrentiebeding heet dat.

Ik was net van plan om naar de supermarkt te fietsen toen ik haar zag voorbijlopen en besloot achter Sonja aan te gaan, om te kijken of ze naar haar flatje ging, of misschien wel ergens anders heen. Ik fietste heel zachtjes en hield de nodige afstand, zodat ze me niet kon zien. Zelf had ze er niet bepaald de pas in, ze leek een beetje doelloos te zijn. Ze liep nooit erg snel en ging nu niet naar haar eigen flat, maar ze ging al eerder een grote galerijflat binnen.

Ik bleef buiten staan wachten om te kijken waar ze precies naar binnen ging. Het was op de derde verdieping, waar ze aanbelde bij nummer 196 en de voordeur werd opengedaan. Ik probeerde ook binnen te komen in het gebouw. Nadat ik mijn fiets op slot had gezet, drukte ik op een aantal bellen en nadat er een paar keer 'Hallo?' was geroepen, deed iemand de deur was het elektrische slot en kon ik doorlopen naar de lift. Ik drukte op 3 en ging verder tot de lift me daar afleverde.

Vervolgens liep ik langs de nummers 190, 192 en 194 zachtjes door tot nr 196. De keuken was aan de galerijkant en ook een slaapkamer. Beide kamers hadden vitrage voor de ramen hangen, maar daar kon je makkelijk doorheen kijken. Dus óf ik moest doorlopen, om geen verdenking op te roepen, óf ik moest stilletjes wachten wat er ging gebeuren en of ik wat kon horen. En als Sonja opeens weer naar buiten kwam, moest ik natuurlijk met een plausibel verhaal ...