Mooie, Hollandse Astrid! - Sex Verhalen

Mooie, Hollandse Astrid!

"Een nog redelijk aantrekkelijke vrouw van net geen vijftig, samenwonend met een lieve en ruimdenkende man, die mij voldoende vrijheid gunt om ook mijn gevoelens voor vrouwen van tijd tot tijd te kunnen ventileren met mijn hartsvriendin, zoekt langs deze onsympathieke weg …."

Mocht ik het ooit overwogen hebben om, voor welke reden dan ook, een contactadvertentie te plaatsen, dan zou die er jarenlang ongetwijfeld zo hebben uitgezien. Inderdaad, zou… want intussen heeft mijn harmonieus lopende liefdesleven een flinke deuk gekregen. Mijn hartsvriendin was dan wel gehuwd, maar wat wij jarenlang met elkaar hadden, bovenop een normale vriendschapsband bedoel ik, was zondemeer intens en passioneel. Uiterst bevredigend voor beide partijen én met medeweten en goedkeuring van mijn vriend. We gingen echter wel met elkaar naar bed achter de rug van haar man. Zijn opvattingen over alles wat maar enigszins naar holebi's verwees, waren ronduit extreem en zijn uitspraken daarover vernederend voor al wie ‘anders’ geaard is. Haar man kon het dus maar beter niet weten, anders waren de rapen goed gaar.

Maar het noodlot loert altijd wel ergens om de hoek en op een dag sloeg de bom in. Nele’s man kwam een paar uur vroeger thuis dan verwacht en betrapte ons in een situatie die geen ruimte liet voor een alternatieve interpretatie. Hij begreep direct dat zijn echtgenote en ik een heel andere invulling gaven aan onze maandelijkse ‘theekransjes' dan hij zich dat voorstelde. Zijn verbale reactie ...

... was niet mis te verstaan… De luidruchtige en bijna hardhandige manier waarop hij me de deur uit werkte al evenmin. Mijn vriendin kon kiezen: breken met mij of een scheiding… Ze koos voor haar huwelijk, haar kinderen en haar man, ook al omdat ik niet van plan was om bij mijn vriend weg te gaan. Wederzijds begrip was er zeker wel, maar helaas was het evengoed een feit dat onze vriendschap vanaf die dag flink bekoelde.

Aanvankelijk leek ik me vrij makkelijk te schikken in mijn lot, maar na twee maanden begon ik dat lekkere, tedere van het vrijen met een vrouw toch echt wel te missen. Gevoelens van spijt om wat niet meer was, gingen steeds meer hand in hand met een vleugje boosheid in de richting van mijn vriendin en dat zette me aan het denken.

Had ik niet beter de kans gegrepen toen die zich voordeed? Had ik geen flater begaan door de boot af te houden toen Astrid me overduidelijk liet verstaan dat ze mij wel zag zitten? Eigenlijk zag ik haar ook wel zitten, maar ik had al een vriend én een vriendin die al mijn verlangens invulden. Mijn leven was emotioneel en fysiek zodanig in balans dat ik bang was om dat evenwicht te verstoren. Hoewel ik er al jaren stellig van overtuigd ben dat een menselijk wezen niet gemaakt is voor het monogame bestaan, durfde ik het niet aan om nog een derde liefde toe te laten in mijn leven.

Wel geloofde ik Astrid onvoorwaardelijk toen ze zei dat ze niet uit was op ‘settelen', dat ze me nooit zou ‘claimen' en dat ze allerminst de bedoeling had ...