Mijn Voetballertje - Sex Verhalen

Mijn Voetballertje

Hoi. Pepijn vroeg mij een verhaal te schrijven over ons en hierbij het eerste gedeelte daarvan. Ik hoop dat jullie het wat vinden.

Ik doe de deur open en laat iedereen binnen. Het is zaterdagochtend en ik moet werken bij de Albert Heijn. Sinds een aantal weken moet ik ook openen. Ik doe de computer aan en kijk hoe laat de vrachtwagen komt. Hij zou er over een paar minuten moeten zijn.

"Hé, vandaag nog een wedstrijd?" vraag ik aan Pepijn. Pepijn en ik zijn ongeveer tegelijk begonnen bij de Albert Heijn en hebben elkaar in de afgelopen 3/4 jaar goed leren kennen. Hij glimlacht en vertelt dat hij thuis tegen de nummer 4 moet en dat zijn team nummer 2 staat. Hij vraagt of ik nog kom kijken. “Zou ik leuk vinden maar moet zelf spelen” antwoord ik. “Ik wist niet dat je bij die homosport ook wedstrijden had” reageert hij. “Badminton is net zo weinig een homosport als voetbal. En daarnaast, als je het een homosport vindt waarom speel jij het niet dan?” Ik probeer er de laatste tijd achter te komen of Pepijn ook op jongens valt. Het blijft een tijdje stil en dan horen we het ronken van een zware motor.

Tijdens het lossen van de vrachtwagen wordt er niet meer gesproken over wat ik zei. Samen legen we de vrachtwagen en duwen de retouren er weer in. Als ik de deur weer sluit komt Pepijn naar me toe. Hij vraagt of ik vroeg pauze ga houden. Ik begrijp dat hij graag even wil praten en we lopen naar de kantine.

We pakken een bak koffie en gaan zitten. “Hoe weet je het?” vraagt ...

... hij na een lange vreemde stilte. “Ik gokte maar wat” zeg ik nonchalant. “Oh”. Het blijft weer een tijd stil. “Misschien heb je eigenlijk wel gelijk dat voetbal meer een homosport is dan badminton. Bij ons speel je alleen maar tegen jongens en na de wedstrijd ga je met zijn allen onder de douche”. We lachen even. “Tot hoe laat moet je spelen? Want ik vind het wel lekker om naar 22 jongens te kijken die vechten om een bal”. Hij kijkt me verbaasd aan. “Dus toch” schreeuwt hij bijna. “Haha, dat was toch ondertussen wel duidelijk”. Op dat moment gaat de telefoon. Ik moet naar het magazijn om weer verder te werken. De rest van de ochtend praten we er niet meer over.

Na een half uur wachten op de tegenpartij hebben we automatisch gewonnen met 8-0. Dit betekent dat we nu eerste staan maar het is wel jammer dat we niet konden spelen. Het is buiten lekker weer dus ik doe mijn andere schoenen aan en in mijn sportkleren loop ik naar de voetbalvereniging verderop is de straat.

Pepijn speelt op veld 1. Als ik aankom zijn ze net begonnen aan de tweede helft. Ik kijk vooral naar Pepijn. Hij heeft een heel mooi lichaam, zeker als hij aan het rennen is. Net voor het einde scoort hij ook nog eens. Zijn goal is ook de enige van de wedstrijd. Na het eindsignaal komt hij naar me toe rennen. “Jij moest toch ook spelen?” Ik leg uit dat mijn wedstrijd niet doorging. “Oh, balen”. “Moet je niet omkleden met de rest?” vraag ik. “Nee, als ik nu ga douchen ben ik toch weer net zo bezweet als ik ...