Stille Wateren... - 14 - Sex Verhalen

Stille Wateren... - 14

... ontvangen.

“Vuile slet! Eerst mijn vent afpakken en…” las ze zonder het bericht helemaal te openen. Sylvia had de afwijzing niet geaccepteerd. Zondag had ze de hele ochtend geprobeerd contact te krijgen met Maaike en was in de middag zelfs langs geweest om te kijken of ze misschien toch thuis waren. Nu Maaike haar zo resoluut afwees zinde dat haar totaal niet.

Ondanks dat ze helemaal geen filmpje had probeerde ze Maaike te chanteren met het idee dat ze die wel had en ze langs zou komen. Ze was nu aan het werk en had een koffiepauze toen ze het laatste berichtje verstuurde. Een onaangenaam gevoel bekroop haar dat het misschien wel eens niet zou gaan lukken om Maaike te chanteren.

Maaike was woedend geworden bij het zien van het laatste bericht en had ineens een ingeving. Had ze niet eens een keer een foto van Sylvia op de telefoon van Chris gezien?

Alhoewel ze geen misbruik van Chris wilde maken vroeg de situatie er gewoon om. Ze ontgrendelde de telefoon van Chris opnieuw, bladerde naar de foto’s en scrolde er doorheen. Maaike vond de foto’s en herkende Sylvia meteen. Het waren drie foto’s van haar in een nogal compromitterende houding waar ze op haar knieën zat terwijl ze net ongespoten was door Chris. Absoluut een hele geile foto, maar niet één die je van jezelf graag op internet tegen zou willen komen.

Snel stuurde ze de foto’s door naar haar eigen telefoon, wiste de sporen en sloot de telefoon weer af.

“Wat jij kan kan ik ook. Wil je dat deze ...

... foto’s bij al jouw buren terecht komen?” appte ze en voegde één van de foto’s bij. De vinkjes werden direct blauw.

Sylvia zag de foto verschijnen en gaf een klein gilletje. “Wat…? Hoe...?” Gelukkig waren er geen andere collega’s in de koffieruimte geweest anders hadden die kunnen dat ze met een verschrikte blik naar haar telefoon staarde. De eerste tranen welde op in haar ogen en met een klap gooide ze de telefoon op tafel. Haar gebluf had niet gewerkt.

Aan de ene kant was Maaike trots op zichzelf dat ze dit had gedaan, maar er knaagde toch ook nog iets van ongemak. Hopelijk zou Chris hier niets van meekrijgen.

Maaike kreeg geen reactie meer van Sylvia. De rest van de week besteedde ze om het buurt te verkennen, de bus routes uit te zoeken en luierde in de tuin. Chris was gewoon aan het werk, zij deed af en toe boodschappen en zorgde voor het eten als hij laat thuis kwam. Ze begonnen al aardig op een stelletje te lijken.

Op dinsdag in de laatste vakantieweek van Maaike kreeg ze ‘s ochtends een appje van Sylvia.

“Sorry voor alles. Kunnen we praten?”

De eerste reactie van Maaike was om het bericht te negeren, maar typte “geen interesse” en verstuurde het bericht.

“Alsjeblieft?” Het antwoord van Sylvia kwam een beetje zielig over. “Jij mag zeggen waar en wanneer.”

Schoorvoetend gaf Maaike toe en stelde voor om in een cafeetje af te spreken voor de volgende dag.

“Fijn! Bedankt.” De toon was heel anders dan eerder, maar Maaike vertrouwde het toch niet ...