Anja, Karin en Arnold - II-6 - Sex Verhalen

Anja, Karin en Arnold - II-6

... geeft haar een tongzoentje en draait zich om. Ook Karin krijgt een tongzoentje.

“Zullen we maar niet meer gaan slapen?” stelt Arnold voor “dan gaan we op tijd eten bij Sünger en lekker vroeg slapen”

“En morgen naar Esra” zegt Karin.

“Morgen gaan we naar Ova Bükü” zegt Arnold.

De volgende morgen zijn ze op tijd op en na het ontbijt besluiten ze te gaan. Frans loopt in de haven als Arnold de motoren start. Anja en Karin gooien de touwen los en Arnold zet de motoren zachtjes vooruit. Met de boeg en hekschroef stuurt hij de boot uit zijn vak.

“Veel plezier!” roept Frans.

“Dank je wel!” roepen de dames in koor en de boot vaart langzaam de haven uit. Eenmaal buitengaats geeft Arnold een klein beetje gas bij. De boot accelereert vlot. Een minuut of tien later komen de dames naar boven.

“Hé, leuk een rondzit” zegt Anja “dat is veel fijner als je hier met zijn tweeën of drieën zit.”

“Maar waar stuur je nou mee?” vraagt Karin “want ik zie hier niks zitten.”

Arnold wijst ze op de joysticks die voor hem zitten. Hij laat de boot even zigzaggen. De gashendel is de andere en links en rechts daarvan zitten de boeg- en de hekschroef legt hij uit.

“Binnen is hetzelfde systeem aangebracht, dus ook geen stuurrad meer.”

“Dat moeten we dan weer opnieuw gaan oefenen” zegt Anja.

“Het vaart wel makkelijk alleen moet je niet te bruusk bewegen want de boot reageert overal op” en hij trekt even kort maar snel aan de stuurhendel. De boot reageert ...

... direct.

Arnold legt de boot weer op koers en verhoogt de snelheid iets. Hij drukt de autopilot in en pakt zijn meisjes even beet.

“Lekker weer een seizoen varen met zijn drietjes” zegt hij en geeft ze allebei een tongzoentje.

Ze varen de rots met het wrak voorbij.

“Hij is nu een stuk gezakt, Arnold” zegt Karin.

“Dat zal wel door de wind komen.”

Een uurtje later komt de rots bij Ova Bükü in zicht.

“Ik ben zo benieuwd wat Esra ervan vindt, van de boot maar vooral van de naam” zegt Karin.

Als ze de baai indraaien ziet ze Esra al zitten. Arnold drukt twee keer op de hoorn en ze zien dat Esra wel kijkt maar niet direct reageert. Als Karin gaat staan en zwaait, zwaait ze terug en ze loopt naar de steiger.

Anja en Karin lopen naar beneden om een broekje aan te trekken. Bij de steiger gekomen meert Arnold af op het anker en de meiden leggen de boot aan de steiger vast.

“Wat een mooie boot” zegt Esra “en een leuke naam. Anareska is een leuke meisjesnaam”

“Dat is dan puur toeval” zegt Karin “want voor ons is het een symbolische naam.”

Esra kijkt haar vragend aan.

“Er staat Anja, Arnold, Esra, Karin en dan van alle vier de eerste twee letters.”

Esra leest nog eens en dan barst ze in tranen uit. Arnold was er ook net bijgekomen en vangt haar op. Hij neemt haar mee aan boord en op de bank ligt ze tegen zijn schouder te huilen. Een minuut lang kan ze niks uitbrengen. Karin zit aan de andere kant en wrijft zachtjes over haar schouder.

Heel langzaam wordt ze ...